Matthias Goernes stem past als een bontwant

Bariton Matthias Goerne (55) blijft aan het denken zetten. Ging hij niet bijna met podiumpensioen? Je hoort er net zo vaak over als over Goerne zelf: volgend seizoen is hij gewoon weer volop te horen en hij bracht net een nieuw album uit.

Als geen liedzanger is Goerne promiscue in zijn (piano-)partnerkeuze en dat levert veel op. Eerder deze maand was hij hier mét pianist Daniil Trifonov live te beluisteren met het liedrecital dat nu uit is op cd: een loodzware selectie liederen rondom de dood, Goernes stem (diep kelderend o.a. Wolfs ‘Alles endet, was entstehet’) steeds passend als een bontwant.

Brahms’ Vier ernste Gesänge konden niet ontbreken, maar ook Bergs Vier Gesänge vangt Goerne in de kern – geruggensteund door Trifonov, die fluisterstille intensiteit en beierende doodsklokken vloeiend uit zijn twee vuisten schudt. Miniem minpunt: dat i.p.v. voor Schumanns Dichterliebe niet een ruimere greep uit Sjostakovitsj’ intense en prachtige Michelangelo-liederen (zijn zwanenzang) werd gedaan.