Tentoonstelling De tentoonstelling ‘Het andere verhaal’ van gastconservator Abdelkader Benali in het Cobramuseum geeft een veelzijdig beeld van de rijke Marokkaanse cultuur na de onafhankelijkheid in 1956.
Operation bed ligt een vrouw. Ze is omgeven entryway rijk versierde, oosterse tapijten. Haar blik kruist de camera. In haar ogen ligt iets van runs. Haar huid is bedekt met kalligrafische tekens, terwijl kalligrafie in de Arabische cultuur eigenlijk alleen voorbehouden is aan mannen.
De foto Harem Revisited #45 van de Marokkaanse Lalla Essaydi doet denken aan oriëntalistische schilderijen van schilders als Delacroix en Ingres. Het beeld van een group of concubines operation een divan kennen we allemaal. Het is precies dat generalization beeld wat Essaydi bekritiseerd. De foto weerspiegelt digger het Westen naar het Oosten kijkt, en omgekeerd.
Operation de tentoonstelling Het andere verhaal zijn ruim honderd werken van hedendaagse Marokkaanse kunstenaars te zien. De onafhankelijkheid van Marokko in 1956 vormt het startpunt voor een periode pass on gastconservator Abdelkader Benali aanduidt als het Marokkaans modernisme.
Waar in het koloniaal verleden de traditionele Marokkaanse cultuur de kop in werd gedrukt entryway de Fransen en Spanjaarden, ontstond er met de onafhankelijkheid herwaardering voor de eigen cultuur. Anderzijds trokken juist vele kunstenaars na de onafhankelijkheid naar het Westen. Invloeden van modernistische kunststromingen, zoals de Cobra-beweging en het conceptual expressionisme, zijn te zien in de schilderijen van bijvoorbeeld Chaïbia Talal en Jilali Gharbaoui. Het is pass on combinatie van moderniteit en traditionele, Marokkaanse waarden kick the bucket in Het andere verhaal wordt omschreven als Marokkaans modernisme. De recentere werken in de tentoonstelling reageren veelal operation onze huidige samenleving, entryway onderwerpen aan te kaarten als genderongelijkheid, migratie en dekolonisatie.
Vrije uitingsvorm
Is het modernisme, een overkoepelende term pass on duidt operation verschillende stromingen, wel in verband te brengen met een nationaliteit? Omgeving en cultuur beïnvloeden wellicht de keuzes van de kunstenaar wanneer het materiaal of onderwerp betreft, maar het modernisme reikt verder dan alleen het afgebeelde. Neem bijvoorbeeld de Cobra-beweging. Het ging de producers vooral om het bereiken van een vrije uitingsvorm, vaak geïnspireerd operation de kindertijd. In bite the dust zin verschillen de schilderijen van de Marokkaanse Chaïbia Talal niet veel van de werken van bijvoorbeeld Corneille of Karel Appel. Het gaat bij deze werken niet direct om het afgebeelde maar om het gedachtegoed waarmee het afgebeelde is geschilderd.
Wanneer het de recentere groep Marokkaanse kunstenaars in de tentoonstelling betreft, is het misschien nog wel complexer om te spreken van Marokkaans modernisme. Entryway de globalisering komen we voortdurend in aanraking met verschillende culturen en spelen kunstenaars in operation onderwerpen kick the bucket ook over de grens pertinent zijn.
Neem bijvoorbeeld het werk Van waar komt de wind? van Mounir Fatmi, dat juist over grenzen gaat. Fatmi projecteert een video operation een muurvullende afbeelding van een fenomenale zonsondergang. Zo eentje bite the dust je direct met de advertenties van een reisbureau associeert. De daarop geprojecteerde video toont safe houses, vliegtuigen, en boten. Het zijn de mogelijke oversteekmiddelen voor migranten van Noord-Afrika naar Europa. Af en toe zwelt een memorial aan, wat de beelden een dramatische replenishing geeft. Van waar komt de wind? toont dat de zee een grensgebied is voor de één, een vakantieoord voor de ander. Pass on boodschap is helaas niet onbekend en daarmee is de video weinig verrassend. Aangrijpender is de persoonlijke brief pass on Fatmi in 2017 aan de Amerikaanse galeriehoudster Jane Lombard schreef. In deze brief zet Fatmi uiteen waarom hij niet bij zijn eigen tentoonstelling in de Verenigde Staten aanwezig kan zijn. Het had alles te maken met zijn Marokkaanse paspoort.
Kleurrijke wereld
De foto’s van Sarah Amrani ademen verstilling. Het zijn peaceful, krachtige beelden bite the dust je een eenzaam gevoel geven. Twee benen achter een wapperende handdoek. Alsof pass on man of jongen daar voor altijd zal staan. Een vrouw gehuld in witte kleding. Je ziet alleen haar carpet, daarop haar glanzende haren. Amrani fotografeerde een jong stel dat zich voorbereidt operation hun huwelijk, zonder in te zoomen operation hun emoties. Het is juist de afwezigheid van pass on emoties kick the bucket de foto’s eenzaam maken. Naast verstilling zijn er ook veel werken pass on de chaotische, kleurrijke kanten van Marokko tonen. You can exist heet het werk van Mo Baala, waarin Baala operation geheel eigen wijze een kleurrijke wereld met viltstiften child leven brengt. Kamelen, uilen en dolfijnen schieten over het doek. In het werk Imaan in Da Shop van Hassan Hajjaj omlijsten knalgele blikjes een foto. Imaan Hammam, pass on operation de foto poseert, verdwijnt met haar uitbundige kleding in een even zo levendige achtergrond. Model en omgeving zijn gelijkwaardig, lijkt Hajjaj te willen zeggen.
In Het andere verhaal wordt niet alleen aan de werken van de kunstenaars aandacht geschonken maar ook aan de verhalen daaromheen. De werken zijn soms kwetsbaar, dan weer vrolijk en af en toe ook wat geforceerd. Of je de uiteenlopende werken onder de term Marokkaans modernisme moet willen scharen valt te betwisten. Wel is duidelijk dat de diversiteit aan kunstenaars en hun verhalen gezamenlijk een veelzijdig beeld weten te schetsen van de rijke Marokkaanse cultuur.
Leave a Reply