Zangeres Fletcher klinkt niet strak, glad of metalig, Fletcher klinkt soepel, stoer en uitdagend. Dat is het verschil tussen Fletcher op albums en Fletcher live. Op het podium zijn studio-effecten goeddeels afwezig, het verschil zit ook in de begeleiding: op haar albums is de muziek elektronisch en afgepast, live heeft ze een vierkoppige band met extra ruige stijl.
De 30-jarige Cari Fletcher uit New Jersey is op weg naar sterrenstatus. Ze deed in 2011 als 17-jarige scholier mee aan de Amerikaanse X-Factor, debuteerde in 2016 met een eerste single en maakte inmiddels twee albums. De powerpop van nummers als ‘Eras Of Us’ en ‘Doing Better’ klinkt soms voor de hand liggend maar woensdagavond in Paradiso kregen de liedjes meer diepte. Niet alleen door de afwijkende uitvoering, ook door de nadruk op haar inventieve teksten. In ‘Undrunk’ – waarvan de woorden door het publiek werden meegezongen – vertelt ze dat ze haar ervaring met een ex-partner ongedaan wil maken door de tijd terug te draaien („unfuck”, „unlove”, „uncall”) met als conclusie dat haar hart niet unbroken kan worden.
Lesbische liefde
De opening van het concert was spectaculair. Op het ledscherm tegen de achterwand waren beelden te zien van snelwegen en wolkenluchten en daarbovenop verscheen Fletcher, lopend en dansend ter hoogte van het eerste balkon, voor het lied ‘Maybe I Am’ (met de woorden „You say that I’m a crazy bitch, maybe I am.”) waarbij ze uitdagend de zaal inkeek.
Fletcher zingt uitbundig over lesbische liefde, zoals in ‘Girl Of my Dreams’ en ‘Girls Girls Girls’ (met daarin een citaat van Katy Perry: „I kissed a girl/ and I liked it”). De fans die tekstborden met liefdesbetuigingen ophouden, zijn jong en vrouwelijk.
De manier waarop Fletcher zingt en praat over homoseksualiteit is enthousiast, lustvol en geëmancipeerd. Teksten als „Go tell y’r mama it’s not a phase” vliegen over het ledscherm. Ze zingt over de zoektocht naar seks en liefde in bars en op feestjes, en vervloekt op grappige manier haar voormalige partners, zoals in de titel van debuut-ep ‘You Ruined New York City For Me’. Haar onomwondenheid vindt weerklank in de zaal. Intussen is haar presentatie ontspannen, danst ze soepel tussen de twee vrouwelijke en twee mannelijke muzikanten door, en gaat uitvoerig in op vragen uit het publiek. Haar hartepijn mag schrijnen, ze verwerkt hem tot algemeen geldende levenslessen. Dat maakt Fletcher tot een idool voor iedereen.
