In ‘Bros’ worden alle rollen door queer acteurs gespeeld, ook die van hetero’s

Ergens in het begin van de film Bros zien we hoofdpersonen Bobby en Aaron op hun eerste date en stoppen ze tijdens hun wandeling voor een bioscoop, waar Bobby een korte synopsis bij een van de fictieve films op de posters geeft. „Het gaat over twee cowboys die in de kast zitten tijdens de Californische goldrush in 1849. Maar éígenlijk gaat het over twee heteroseksuele acteurs die gay spelen in de hoop een Oscar te winnen.”

Het is niet het eerste en ook zeker niet het laatste meta-commentaar in de romcom van Universal, de eerste van een grote Amerikaanse studio over en met twee homomannen in de hoofdrol. In dit geval is het een weinig subtiele sneer naar Brokeback Mountain, de film uit 2005 waarvoor hoofdrolspelers Jake Gyllenhaal en Heath Ledger, beiden hetero, Oscarnominaties kregen. „Voor die tijd voelde de film als progressief”, zegt Billy Eichner, die Bobby speelt in Bros en het scenario samen met regisseur Nicholas Stoller (o.a. Forgetting Sarah Marshall) schreef, in een zaaltje van een chic Amsterdams vijfsterrenhotel. „Hij raakte me en het was mijn favoriete film dat jaar. Maar het zou interessant zijn hem te bekijken vanuit een 2022-perspectief.”

Dat is dan ook heel anders dan het 2005-perspectief. Toen lagen er minder mensen wakker van een heteroman in een homorol, laat staan dat ze er meteen woedend over konden tweeten, want dat kon toen nog niet. En, niet onbelangrijk, toen waren er ook veel minder acteurs die openlijk lhbtiq+ waren. Zo was Luke Macfarlane, de Canadese acteur die Aaron speelt, er in 2008 relatief vroeg bij. Eichner was al zijn hele carrière, vanaf de begindagen als acteur stand-upcomedian, ‘out’. „Het was altijd de vraag hoe succesvol ik zou kunnen worden, omdat ik gay was en dat bepaalde mensen daar ongemakkelijk van werden. Of ik het een beetje kon matigen, of minder gay kon zijn.”

Hollywoodkritisch

Nu is er dus Bros, vanaf deze week in de Nederlandse bioscoop. Of nu pas, zo kun je het ook zien. Ja, het is in veel opzichten ‘gewoon’ een grappige romcom over een podcastmaker in New York, Bobby, die een museum over queer geschiedenis cureert en de „heet maar saaie” Aaron, een notaris die eigenlijk chocolatier wil zijn, ontmoet, waarna de twee elkaars bindingsangst moeten trotseren. Maar het is ook een Hollywoodkritisch statement: alle rollen worden door queer acteurs gespeeld, óók de heterorollen. „Voor mij was het tijd om te zeggen: oké, we hebben nu een hoop Brokeback Mountains gehad, nu is het onze tijd om de grote lhbtiq+-rollen te spelen, ze te schrijven, te produceren. Zodat we controle hebben over onze eigen verhalen”, zegt Eichner.

Het was altijd de vraag hoe succesvol ik als acteur zou kunnen worden, omdat ik gay was.

De discussie over authenticiteit bij het maken van films wordt steeds meer gevoerd. Zou Eddie Redmayne, niet transgender, wel een trans vrouw hebben moeten spelen in The Danish Girl? Of Scarlett Johansson, wit, een Aziatisch personage in Ghost in the Shell? Tom Hanks zei eerder dit jaar dat hij zijn bekroonde rol in Philadelphia als homoman die hiv heeft nu niet meer zou kunnen en moeten vertolken.

„Ik was daar erg van onder de indruk”, zegt Eichner. „Je ziet vaak dat heteroacteurs die homorollen speelden heel defensief worden. Ze hebben het gevoel dat iemand hun prestaties wil afpakken. Maar dat wil niemand, het gaat gewoon om een gelijk speelveld.”

Hypocriet

Eichner is er, net als zijn personage Bobby in de film, uitgesprokener over dan zijn filmpartner en regisseur. „Ik denk dat het lastig wordt als je mensen gaat vertellen welke films ze wel en niet mogen maken”, zegt Luke Macfarlane. Hij speelde zelf vaak een heteroman in verschillende zoete Hallmark-romcoms. „Het zou hypocriet zijn als ik nu zou verkondigen dat heteromannen dan geen homorollen mogen spelen. Ik wil namelijk niet dat die kansen voor mij weggenomen worden.”

Laat ironisch genoeg de man die met het idee voor Bros kwam, regisseur Nicholas Stoller, hetero zijn. Hij vindt dat het hem niet per definitie diskwalificeert. „Maar ik wist ook dat het niet mijn verhaal was om te vertellen, dus benaderde ik Billy, van wie ik groot fan was. Ik denk dat je dus bovenal moet kunnen luisteren.”