In het wrange, lugubere circus van Kovacs

De Nederlandse zangeres Kovacs heeft zo’n pregnante stem, dat je van de begeleiding enig tegenwicht verwacht. Die stem is vloeiend maar ook ruig. Ze klinkt als de duivel of als Marlene Dietrich. Die uitbundige expressie krijgt veel ruimte op het nieuwe derde album met de geladen titel Child Of Sin. De grootse beelden in Kovacs’ teksten en de krullen van haar emoties leiden tot theatrale muziek. Als de spreekstalmeester van een wrang circus loodst ze door nummers als ‘Fragile’, ‘Not Scared Of Giants’ en ‘Goldmine’. Het titelnummer met Till Lindemann (Rammstein) is een gedragen lied waarin beide zangers op hun luguberst klinken.

Vergeleken bij die afgrondelijke stijl is de muziek netjes: violen plukken, pauken bonken, koren antwoorden. Die instrumentaties blijven achter bij de inhoud van de nummers en van de zang. Juist het sober gezongen en vrolijke ‘Love Parasite’ klinkt evenwichtiger dan de dramatische nummers.