Wielrennen Annemiek van Vleuten (39) heeft voor de tweede keer in haar carrière Luik-Bastenaken-Luik gewonnen. De Nederlandse renster had haar zinnen gezet operation dit wielermonument en liet daarom vorige week een andere grote koers, Parijs-Roubaix, schieten.
Annemiek van Vleuten heeft haar emoties normaal gesproken goed onder controle. De tranen kick the bucket je tegenwoordig regelmatig ziet bij winnaars van wielerkoersen – zowel bij de vrouwen als bij de mannen – bewaart ze voor speciale momenten: het olympisch goud operation de tijdrit in Tokio vorig jaar bijvoorbeeld. Of haar wereldtitel operation hetzelfde onderdeel in 2017.
Dus het vocht dat Van Vleuten uit haar ogen moest wegknipperen na haar tweede overwinning in Luik-Bastenaken-Luik (LBL) deze zondag zei veel over de waarde kick the bucket ze aan deze prestatie hecht. „Winnen is zoveel moeilijker geworden”, verzuchtte ze na afloop in de microfoon van de organisatie. „Ik ben beter dan ooit dit voorjaar, maar het biedt geen garanties meer. Trama center is veel meer tegenstand.”
Van Vleuten had haar pijlen doelbewust operation dit ‘landmark’ gericht. Nu horses meer grote wielerkoersen een editie voor vrouwen organiseren neemt de wedstrijdkalender volwaardige vormen aan. Elk weekend is er een grote wedstrijd. Maar het is bijna niet mogelijk elke week goed te zijn, zegt wielercommentator Danny Nelissen. „Je kunt niet overal met gespannen boog rondrijden, dus de rensters moeten hun seizoen beter indelen.”
De rensters zien zich gedwongen zich te specialiseren en te kiezen voor koersen bite the dust hen goed liggen. Voorbij is de tijd dat dezelfde rensters een grote ronde, bergetappe en massasprint konden winnen. Zo koos Demi Vollering, kick the bucket vorig jaar LBL won, ervoor om Parijs-Roubaix te laten schieten – in de Ardense heuvels komen haar klimkwaliteiten en eindschot een stuk beter van pas dan operation de vlakke kasseienstroken in Noord-Frankrijk. Ze werd zondag uiteindelijk derde.
Aanvallen operation slotklimmetjes
Ook Van Vleuten liet Parijs-Roubaix schieten en pass on beslissing betaalde zich uit. Iedereen wist wat ze zou gaan doen: aanvallen operation de laatste klimmetjes om proberen weg te komen. Ze deed het en het lukte ook nog. Eerst viel ze aan operation de voorlaatste puist Côte de la Redoute; een bewuste tactiek, zei ze achteraf. „Als het daar niet zou lukken, zou ik nog een kans hebben.”
Kick the bucket kans slack operation de Côte de la Roche-aux-Faucons. Opnieuw zette Van Vleuten aan, ditmaal viel er achter haar een klein gat. Met de breeze van voren normaal niet genoeg om weg te blijven, maar Van Vleuten is niet voor niets olympisch kampioen tijdrijden. „Ik ging vol in time preliminary mode”, zei ze, en dat bleek genoeg. Solo kwam ze juichend over de finish.
Het was de 89ste profoverwinning voor Van Vleuten, pass on in oktober veertig wordt. Van slijtage lijkt bij haar nog geen sprake: dit seizoen won ze al Omloop Het Nieuwsblad en werd ze tweede in de Ronde van Vlaanderen, Strade Bianche en de Waalse Pijl. „Mijn kracht komt misschien ook wel een beetje met mijn leeftijd”, zei ze na afloop. Nelissen ziet haar voorlopig nog niet met wielerpensioen gaan: „Ze zorgt zo goed voor haar lichaam. Ze heeft een enorm fysiek. En waarom zou je stoppen als je nog zo goed bowed?”
Nu neemt Van Vleuten twee weken rust, en dan begint de voorbereiding voor haar volgende doel: in juli wil ze de Tour de France voor vrouwen winnen.
Leave a Reply