Hoe de popmuziek Jan Donkers door het leven loodste

Hij zat op de bedrand bij John Lennon, toen de voorman van de Beatles in 1969 zijn Bed-In-actie voor wereldvrede hield. Hij stond in de lift van het Chelsea Hotel naast punkbassist Sid Vicious en zijn vriendin Nancy, vlak voordat in 1978 de een de ander doodstak. En toen de liefde hem van de weg reed – zijn vriendin ging bij hem weg – stak volkszanger André Hazes hem in 1983 de helpende hand toe.

Popschrijver en radiomaker Jan Donkers, al meer dan een halve eeuw in het vak, blikt in Forty Tracks terug op zijn top-40 van lievelingsartiesten. Uitgever Hansje Joustra zorgde voor een prachtige vormgeving en voor sterke illustraties van zeventien beroemde striptekenaars als Robert Crumb, Joost Swarte en Derf Backderf.

Na een liefdevolle introductie van zijn zoon Sander Donkers, die beschrijft hoe zijn vader tijdens het koken luid meezingt met Bruce Springsteen, begint het boek met de Ramones. Die zijn allemaal overleden. Net als meer dan de helft van de artiesten die daarna langskomen. Zoals veel popjournalisten van zijn generatie kiest Donkers voor een eenzijdig dieet van rock en Americana van witte mannen.

Dat wil overigens niet zeggen dat Donkers louter voor de bekendste zangers kiest. Hij is juist befaamd omdat hij ook minder bekende artiesten introduceerde bij de Nederlandse luisteraars. De Ethiopische tizita-zanger Mahmoud Ahmed zul je zelden in dit soort popbundels aantreffen, evenmin als ranchera-zangeres Paquita la del Barrio. Deze feministische volksheldin beschrijft de ontrouwe Mexicaanse macho als ‘de rat met twee benen’. Dit soort onverwachte uitstapjes in Donkers’ levenslange reis door de muziekwereld, maken dit boek de moeite waard.