Hee Mercedes EQE SUV, ga eens op dieet, bolle vriend

Waarom moest de gerieflijke elektrische Mercedes EQE een suv-pendant krijgen? Je hebt geen wezenlijk ruimere auto aan de EQE SUV, de sedanversie is groot zat. Door de hogere luchtweerstand en gewichtstoename kom je met dezelfde accucapaciteit minder ver, terwijl het comfort van de EQE mede gelegen was in een riant bereik van tot 550 kilometer.

Hoe betreur ik dat ik in de College Tour met Mercedes-ceo Ola Källenius niet op de stoel van Twan Huys zat. Ik had Källenius niet gebruuskeerd met gedram over Mercedes’ teleurstellende resultaten in de Formule 1. Ik had gevraagd: Waarom maken jullie suv’s in het elektrotijdperk? Jullie hebben bij Mercedes de mond vol van verduurzaming. Jullie zijn experts in aerodynamica. Jullie stelden een commercieel riskante daad met twee radicaal gestroomlijnde elektrolimousines, de EQE en EQS. En dan laten jullie wederom zo’n treintje vette boomerknollen van de band lopen. Waarom gaat zoiets ingrijpends als de energietransitie niet gepaard met een drastische herstructurering van het modellenaanbod? À propos, Källenius: waarom weer een nieuwe E- en S-klasse, hoe goed ze ook zijn? Erger nog: hoe beter ze zijn, des te groter de tijd- en geldverspilling, want hun tijd is geweest. Jullie blijven nieuwe wijn in oude, veel te grote zakken schenken. Waarom?

Dan had Källenius waarschijnlijk gezegd: sorry jongen, de markt wil suv’s. Er is alleen geen markt, niet meer. Een topmerk creëert een markt en doet dat steeds opnieuw. Mercedes stal vroeger de show met S-klasses , met onverwoestbare diesels waar boeren en taxichauffeurs van droomden. Mercedes dankte zijn unieke reputatie aan unieke producten.

Zoom in voor alle details van de Mercedes EQE SUVKlik op de punten voor uitleg over de detailsFoto Merlijn Doomernik

Maak, Källenius, de vertaalslag naar het heden. Jullie EV’s verkopen slechter dan gehoopt. Dat ligt niet helemaal aan Mercedes. De markt voor stekkervoertuigen is in een misschien wel niet zo tijdelijke dip geraakt. Maar misschien helpt het, als jullie eens een daad stellen door het geld dat jullie nu aan elektrogezwellen verkwisten ruimhartig te investeren in een ruim en intelligent, vooral niet te obees elektrisch niche-model. Dat mag wat kosten, want jullie zijn een duur merk, maar de prijs moet een reden hebben. Het moet toch mogelijk zijn de taxidieselgeest van sobere gedegenheid in een verduurzaamd kleed nieuw leven in te blazen met een auto waar je niet omheen kunt. Zoals Tesla’s Model 3 dat voor de middenklasse is, het perfecte gemiddelde van zinnige eigenschappen: ruim, snel, zuinig, slim, geavanceerd. Never waste a good crisis.

Hobbel

Dan stap ik toch maar weer in een Mercedes-suv van 120.000 euro. Ik hoef niet te zeggen dat hij ruim is, al was de kleinere en beter vormgegeven EQB dat ook. Eerste hobbel is de verlichte treeplank, een optie van 756 euro en 25 cent. De functie van de treeplank is de instap van een hoge auto te vereenvoudigen, maar daarvoor is de EQE niet hoog genoeg, zodat hij vooral de bewegingsvrijheid hindert. Na de rit belemmert hij als struikelblok van jewelste vooral voor fysiek beperkten ook de uitstap, en ik durf er met mijn stevige gewicht niet op te staan. Niet bestellen svp.

Dan dit. Over het dashboard trekt een sierlijk gestikte naad een theoretisch doorlopende lijn naar de bovenkant van de deurpanelen. Op de grens van dashboard en portier zie je zijn designtraject adembenemend sloddervosserig een centimeter verspringen, terwijl hij aan de rechterkant keurig zijn koers vervolgt. Staat aan het eind van de lopende band geen mijnheer of mevrouw Duits onverbiddelijk de kwaliteit te inspecteren? Die had gelijk de ruitenwissers kunnen afkeuren. Ze glijden op Citroën-niveau iel en beverig over de voorruit. Terwijl de afwerking verder fantastisch lijkt, de stoelen goed zitten, er niks kraakt, windgeruis vrijwel afwezig is en het ook bij hoge snelheden doodstil blijft in de auto. Maar je hebt het gevoel dat er meer geld is gaan zitten in het batterijpakket dan in het merkdevies Das Beste oder Nichts. De auto doet zijn best hoor. Een snelwegverbruik van 18,8 kWh op 100 kilometer met de wind in de rug is achtenswaardig. Loopt het bij tegenwind vervolgens op tot een actieradiusbedreigende 23,3, dan denk je maar één ding: op dieet, bolle vriend. Wagner zei het al: „Kinder, schafft Neues!”