N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data96647414-2d3c62.jpg)
Anarchie en gospel, punk en countryblues, liefdesliedjes en protestsongs. Ze lijken onverenigbaar, totdat ze op verbluffend organische manier samenkomen in de muziek van Sunny War. De zangeres en fingerpicking-gitaarvirtuoos (echte naam Sydney Ward) had al een heel leven van drank- en drugsverslaving achter zich toen ze haar persoonlijke hel in Los Angeles achter zich liet en terugkeerde naar haar geboorteplaats Nashville. Daar vielen alle brokstukken uit haar verleden op hun plek in de muziek van Anarchist Gospel, een album dat de levenslessen uit haar rebelse punkverleden en de diepgewortelde traditie van blues, gospel en country samenbrengt.
Sunny War heeft de soul van Nina Simone, de power van Joan Armatrading en het aangrijpende sociale protest van de jonge Tracy Chapman. Ze is brutaal genoeg om het scabreuze ‘Baby Bitch’ van Ween te coveren, een trap na voor een weggelopen geliefde. Ze ontroert met het liefdesrequiem ‘Love’s Death Bed’, swingt als een trein in de gospelpop van ‘No Reason’ en bevecht haar demonen in het berustende ‘I Got No Fight’. Gillian Welch leende haar muzikale partner David Rawlings uit voor muzikaal weerwerk op banjo en gitaar in ‘Shelter and Storm’ en ‘Swear To Gawd’, songs die klinken alsof ze uit een tijdloos folkverleden werden opgediept.
Al haar zorgen om een wereld die in brand staat, komen samen in ‘Earth’, een bitterzoet protestlied tegen het wegkijken van de mensheid bij oorlog en milieurampen. Verlossing is niet met geld te koop, zingt ze in ‘Whole’. Haar muziek wijst de weg naar een betere wereld.
