Geheugenverlies maakt brave musical niet interessanter

Sommige verhalen zijn samen te vatten in een paar zinnen, die meteen de aandacht trekken. Before after heeft ook zo’n synopsis. In deze musical komen ex-geliefden elkaar tegen, maar één van beiden kan zich de relatie én breuk niet herinneren door geheugenverlies. De ander besluit het daarop nog eens te proberen, in de hoop dat de liefde dit keer wel standhoudt.

Before after is een relatief onbekende musical uit 2014, gemaakt door het Britse duo Stuart Matthew Price en Timothy Knapman. De productie beleefde z’n première in Tokyo en speelde daar langere tijd. Het stuk is nu in Nederlandse bewerking te zien, de eerste keer in Europa sinds de opstartfase in Londen (pre-Brexit).

In de musical wisselen losse scènes uit de relatie van Bas en Ami elkaar af. Dit gebeurt niet chronologisch: momenten uit de eerste relatie en de tweede poging worden door elkaar gehusseld. Je ziet twee eerste ontmoetingen, twee prille beginnen, twee keer een eerste ‘ik hou van jou’. Regisseur Loek de Bakker maakt de tijdssprongen duidelijk door zijn acteurs, Coen Bril en Desi van Doeveren, een colbert of blouse aan (of uit) te laten trekken.

Voortkabbelende gesprekjes

Tegenover de alledaagse dialogen staat een inventief abstract decor. Dit bestaat uit verschillende doeken, die worden opgehesen en neergehaald. Zo krijgt iedere scène een stoffen landschap: gedrapeerd over twee trappen een heuvel, later de collectie van een kunstgalerie. De enscenering geeft een welkome extra dimensie aan de voorstelling. Het verhaal verrast verder nauwelijks. De relationele perikelen zijn doorsnee en er zijn geen spectaculaire wendingen. De voorstelling moet het hebben van aandoenlijke ontmoetingen en voortkabbelende gesprekjes.

Het zijn de acteurs die deze performance – samen met enkele live muzikanten – de moeite waard maken. In hun onderonsjes zitten plagerige steekjes, die een glimlach ontlokken. Bril bewijst in zijn musicaldebuut (na rollen in series en films) dat hij vocaal zijn mannetje staat met een prettige stem, die een rauw randje heeft. De duetten met Van Doeveren zijn bij vlagen indrukwekkend, zoals het nummer ‘Als wij kiezen voor elkaar’, waarbij hun stemmen mooi tegen elkaar in kleuren.

Before after is de eerste productie van Oatmilk Studio, dat volgens de eigen website „brutaal, maar nooit onbeleefd” is. In dit geval is de voorstelling iets té beleefd gebleven. Ondanks de sterke enscenering geeft het bronmateriaal weinig ruimte om uit de band te springen, maar de productie maakt wel nieuwsgierig naar de volgende stappen van Oatmilk.