De Kia EV9 is mpv én cool

Een autofabrikant beantwoordt redelijkerwijs een legitieme vraag vanuit de markt. Het volk wil koelte, hij komt met airconditioning. Het eist veiligheid, hij bedenkt de airbag. Hij ziet gezinnen kasten kopen bij IKEA: eureka, stationcar. Met die bewust verstandelijke kijk op het verkeer van vraag en aanbod stel je bij elke testauto de vraag: waarom ben je er eigenlijk?

Te vaak is het enig mogelijke antwoord: om de concurrentie te beconcurreren. Er is een suv van BMW omdat er een van Mercedes is, een Ford Focus omdat er een Golf is. In de kapitalistische arena van de markt vechten bijna alle honden om hetzelfde been, op jacht naar de verkoopbare balans tussen meer en minder tastbare eigenschappen als prijs, kwaliteit, imago, ruimte en design. Daarbij vormt eigenzinnigheid een commercieel risico en is uitblinken op alle fronten te kostbaar, tenzij de doelgroepen de prijs willen betalen. Daardoor kwamen auto’s als gemiddelde van eigenschappen dichter bij elkaar te liggen, zodat het mede door de platformstrategie van de veelmerkenconcerns steeds minder uitmaakt wat je koopt. Marktwerking bleek niet verbeeldingskracht maar conformisme in de hand te werken. Uitzonderlijkheid werd een bedrijfsrisico. De briljante, voorlaatste Toyota Prius werd een flop omdat zijn ongewone, brandstofbesparende stroomlijnvorm slecht viel. De nieuwe Prius is minder zuinig en gestroomlijnd, maar de esthetica voldoet weer aan de normen van de middenmoot. Wat voor de doorsneemens te weinig op dat gulden midden koerst, ligt uit de race. Uitzondering is Tesla, dat met zijn unieke marsroute de wereld veranderde. Early adopters lieten die eigenheid graag op zich afstralen, fiscale privileges lokten en wat konden die auto’s hard.

Zoom in voor alle details van de Kia EV9Klik op de punten voor uitleg over de detailsFoto Merlijn Doomernik

Maar nu herstelt Kia de functionele orde met de EV9. Voor wie? Grote gezinnen, zegt de fabrikant. Natuurlijk! Daar maakten ze vroeger saaie stationcars en hoge, busachtige auto’s voor, multi purpose vehicles of mpv’s. Die bloedden dood toen stijl de inhoud ging verdringen en carrière relevanter werd dan voortplanting. Een groot gezin was niet cool en zo’n bus saai.

De EV is mpv én cool, al noemt Kia hem suv omdat dat label beter in de markt ligt. Hij is er als zevenzitter of als zeszitter met twee losse stoelen in plaats van een driezitsbank. Hij is heel groot maar in zijn knokige monumentaliteit meer grappig dan pathetisch. Clou van zijn stijl is de rond gemaakte hoek in de tot boog geknikte rechte lijnen rond de wielkasten. Die frictie vind je terug in het wielontwerp, waar sierelementen tussen de spaken aan de buitenkant met de wielrand meebuigen en aan de binnenkant recht zijn. Zo creëerde Kia een Lego-esthetica van een met trompe l’oeil gesimuleerde buigzaamheid. De anarchistische zigzaglijnen en vertakkingen in de lichtbakken schertsen Keith Haring-achtig informeel.

Zeszitter

De nutswaarde leed niet onder de vorm. De laadkabel kan in een opbergbak onder de voorklep om de bagage achterin niet in de weg te zitten. De laadpoort is ook als stopcontact te gebruiken. In mijn zeszitter zijn de stoelen op de tweede rij draaibaar, handig voor mindervaliden en gelegenheidsvergaderaars. Neergeklapt biedt de EV9 2.300 liter bagageruimte, meer dan welke station ook.

Zoals dat tegenwoordig hoort, is hij walgelijk luxe. Alles is veelvoudig verlicht, koel- en verwarmbaar, elektrisch instelbaar en masseerbereid. De rechtervoorstoel is vanaf de achterbank elektrisch verstelbaar, zodat je geen voorpassagier meer hoeft te vragen in te schikken. In de sportstand voel je de wangen van de rugleuning elektrisch je rug omklemmen. Op het verlichte Kia-label in het stuurwiel kon je wachten. Decadent? Denk aan Amerika, vanouds de markt voor dit soort fullsize people carriers. Voor ons is dit Versailles, voor soccer moms gewoon.

Foto’s: Merlijn Doomernik

De auto rijdt vorstelijk en doet dat met de 180 pk minder van de basisversie vast ook, al blijft het veiligheidsassistentiecircus met onbedaarlijk piepende hardnekkigheid de rust verstoren.

Eén zwaarwegend bezwaar: het ruim vijf meter lange topmodel weegt 2.600 kilo. Helaas heb je voor grote stekkerauto’s kolossale batterijen nodig die ze nog zwaarder maken. Deze heeft een, hou je vast, 566 kilo zwaar accupakket van netto 99,8 kWh onder de vloer. Klein wonder hoe hij bij temperaturen onder nul nog een verbruiksgemiddelde realiseert van 24,5 kWh op 100 kilometer. Zodat je met de EV9 altijd 400 kilometer haalt en vervolgens met 800 volt-technologie sneller laadt dan alle Europese stekker-suvs. Biblebelt, tast toe! Het kost wat, maar de voorzienigheid beloont de investering rijkelijk.

Delen Mail de redactie