Column | Sanitair

Marcel van Roosmalen

In het centrum van Wormer zijn de gaten die de rijwielspecialist en de kringloopwinkel hadden achtergelaten ingevuld door een sanitairspecialist die zichzelf over twee winkelpanden heeft verspreid. Er zijn nooit klanten. Ik ben er een keer binnen geweest en toen zei de verkoper dat hij vooral via het internet verkoopt en dat hij zijn panden ziet als etalages.

„Zeg dan eerlijk: als jouw wc of bad stuk gaat… Aan wie denk je dan?”

„Ja, aan DKD Sanitair”, zei ik.

„Dat dus”, zei hij.

Sanitair was een kwestie van wachten. Onbewust had je je nieuwe toiletpot allang aangeschaft.

Wat dat betreft leek zijn handel wel op het verkopen van een huis. In onze tuin stond sinds een aantal weken een bord.

Zo nu en dan, altijd onverwachts, moesten we het huis op stel en sprong opruimen. Want dan kwamen er mensen. We bekeken zelf ook huizen, ook altijd onverwachts.

Het laatste huis was goed opgeruimd.

„Keurig achtergelaten”, zei de makelaar, een vrouw met laarzen tot over haar knieën.

„De bewoners hebben er echt werk van gemaakt.”

De tijdschriften lagen op rechte stapels onder een glazen tafel.

We banjerden achter haar aan door het leven van andere mensen. Ik dacht aan ons huis waar op hetzelfde moment ook mensen door liepen.

De makelaar trok een tussendeur open en dicht, ze raakte niet uitgesproken over de authentieke details en gaf hoog op van de smaak van de bewoners. Ze wees naar een plant die precies op de goede plaats op het aanrecht stond. Zelf hadden we van onze makelaar een keer een compliment gekregen over een bruine vaas met takken die we op de salontafel hadden gezet. Daar waren ‘de mensen’ erg van onder de indruk geweest.

Maar dan toch niet dusdanig dat ze een bod hadden gedaan.

„Iedereen wacht op elkaar”, zei de makelaar van het huis dat we hoogstwaarschijnlijk toch niet gingen kopen. „We blijven aan de gang.”

Wat ze eigenlijk wilde zeggen was dat 2023 voor makelaars nog geen goed jaar is, later dacht ik: misschien hebben ze nog nooit zo hard gewerkt.

Later op de dag wisselde onze makelaar de indrukken uit die ze had gekregen van de laatste mensen. Ze hadden enthousiast gedaan, ze waren twee keer naar boven gelopen en waren onder de indruk van de ruime zolder met mogelijkheden.

Ook positief: ze waren niet geschrokken van het dorp.

„Lekker veel sanitairwinkels.”

Marcel van Roosmalen schrijft op deze plek een wisselcolumn met Ellen Deckwitz.

Lees verder…….