Column | Liesje is in een doos

In het Tallaght-stadion in Dublin speelde Shamrock Rovers tegen het Zweedse Djurgårdens een wedstrijd in de Conference League. Toen de bekendmaking dat Elizabeth Windsor was overleden in het stadion landde, barsten supporters van Shamrock Rovers in zingen uit. Op de melodie van Baby Give It Up van KC and The Sunshine Band zongen ze ‘Lizzy’s in a box, in a box! Lizzy’s in a box! Na-nah-nah-nah-nah-nah.’ Liesje is in een doos. Zie dat maar uit je hoofd te krijgen als je het eenmaal hebt gehoord. Toch was de afwisseling welkom tegenover al dat ongebreideld vereringsgeweld voor een hoeder van het kolonialisme. Een die bovendien wat racistische trekjes vertoonde.

Uit respect voor de monarch, tevens hun beschermvrouwe, verklaarde de Engelse voetbalfederatie FA dat er het hele weekend niet gevoetbald zou worden. Zaterdagochtend stond ergens in de derde ring van het Engels amateurvoetbal een wedstrijd geprogrammeerd tussen Sheffield International FC en Byron House. Vrijdag twitterde Sheffield dat vanwege het overlijden van de koningin de geplande wedstrijd tegen Byron House om 10.30 uur niet doorging. In plaats daarvan zouden ze om 10.30 uur een oefenwedstrijd spelen. Tegen Byron House.

Vijf uur later volgde een update-tweet, vrij vertaald: ‘Een paar droeftoeters hebben ons erbij gelapt dus kan de vriendschappelijke wedstrijd niet doorgaan.’ Nu zou er om 10.30 uur een trainingssessie zijn. ‘Als die ook gecanceld wordt gaan we wel rugbyen want dat is kennelijk wel respectvol.’ Ze nodigden Byron House uit om mee te trainen.

Zaterdagochtend twitterde Sheffield weer, nu met een foto erbij van twee voetballers die elkaar de hand geven. De een in blauw-geel tenue, de ander in blauw-rood: ‘Al die sufferds hebben zich vergist en zijn in wedstrijdtenue komen trainen’. Zaterdagavond was het twitteraccount opgeheven.

Sheffield International had het ook kunnen doen zoals koningshuizen: zwijgen en doorspelen. Zwijgen over waar je rijkdom vandaan komt, zwijgen over wat je voorouders onschuldigen in koloniën lieten aandoen en helemaal zwijgen als je gevraagd wordt geroofde spullen terug te geven.

Tot ver in de jaren zestig was het in Buckingham Palace verboden om ‘immigranten van kleur of buitenlanders’ voor administratieve functies aan te nemen. In de bediening mochten die vanzelfsprekend wel werken. Toen de Britse politiek in de jaren zestig een wet aannam tegen discriminatie op de werkvloer op grond van etniciteit of sekse, kreeg Lizzy hiervoor vrijstelling. Die vrijstelling hield veertig jaar stand.

Dat juist een sport als voetbal, dat alle hens aan dek roept om tegen racisme te strijden, zich in eigen huis aan de voeten werpt van een roversfamilie zonder berouw en met racistische trekken, is zeer schadelijk voor het imago van voetbal. Je zou denken dat koningshuizen, zeker het Britse, bij uitstek bedrijven zijn waar je niet mee geassocieerd wilt worden als je tegen racisme strijdt. Of Sheffield International het eerbetoon daarom zo graag wilde ontduiken, weet ik niet. Mogelijk wilden ze gewoon erg graag spelen. Hoe dan ook is hun Twitteraccount nog steeds opgeheven. In een doos.

Onze gedachten en gebeden gaan uit naar degene die dat account beheerde.