Column | Levensmazzel

Gisteren was mijn oom jarig, en het gebak stond net op tafel toen zijn jongste zoon (17) trillend binnenkwam. „Ik ben aangereden”, riep hij. Omdat de hele familie uitpuilt van de bhv-certificaten lag het joch al in de stabiele zijligging voor hij kon zeggen dat hij alleen zijn pink had geschaafd. Terwijl hij werd verbonden met steriele gaasjes en plakband (de pleistertape was op) deed hij zijn verhaal. Hij had zich die ochtend verslapen, was bij het kruispunt om de hoek door rood gefietst waardoor de fatbike die van rechts kwam zijn voorwiel en mijn neef het asfalt op katapulteerde.

„Wacht even”, zei zijn moeder. „Waarom reed je door rood?”

„Ik had haast”, piepte mijn neef.

„Ik heb je toch geleerd om uit te kijken in het verkeer, daar begonnen we al mee toen je nog een peuter was!”

„Dat is alweer zo’n tijd geleden”, jammerde hij, „En ik let altijd op, alleen deze ene keer niet. Normaal doe ik het altijd goed!”

„Dat is niet genoeg”, mompelde zijn oudere zus. Ik liep met haar naar de schuur om te kijken hoe erg de fiets eraan toe was.

„Ik word er soms zo moe van”, zei ze, terwijl ze het achterwiel inspecteerde. „Dat sommigen denken dat als je het heel vaak goed doet, je best een keertje de aandacht kan laten verslappen. Gelukkig ging het bij hem meteen mis.”

„Je bent blij dat hij een aanrijding had?”

„En met de schrik vrijkwam. Het was gevaarlijker geweest als er helemaal niets was gebeurd. Dan was hij vaker door rood gaan fietsen, en misschien nog wel harder.”

Ze aaide het stuur en zuchtte. „Als je te vaak mazzel hebt wanneer je iets doms doet, blijf je domme dingen doen. Dan ga je denken dat alles wel losloopt, scheur je steeds vaker door rood, ga je toch een keer met drank op achter het stuur, slik je toch die ene pil die je krijgt uitgedeeld op een feestje, kan je het best een keer zonder condoom doen en zo word je een gevaar voor zowel jezelf als anderen.”

Ik knikte maar. Mijn nicht loopt momenteel coschappen en krijgt dagelijks te maken met mensen die dankzij een wat te rooskleurige inschatting van zaken in de problemen raken.

„Denken dat alles wel goed komt is vaak het gevolg van enorme hoeveelheden mazzel”, zei ze, en pulkte aan een wondje op haar hand. „Veel levenservaring is vaak slechts levensmazzel, meer niet.”