Column | Kannibalisme

De PvdA heeft haar kiezers zo vaak verraden dat ze het op eigen kracht nooit meer redt. Ik geloof dat Rutte II, het kabinet dat werd gevormd nadat en ondanks dat Diederik Samsom de VVD in een verkiezingscampagne vurig bestreed, voor veel mensen de genadeklap was. Nu het inzicht bij de PvdA is ingedaald dat ze een kleine partij zijn en blijven, zoeken ze opeens toenadering tot de kleine zus. En GroenLinks, dat altijd stiekem van opzij is blijven loeren en loensen, voelt zich zo gevleid dat het zelfs weer het initiatief durft te nemen. Ze hongeren niet naar macht, maar ze hebben ondertussen weleens een keer trek.

De omhelzing tussen PvdA en GroenLinks wordt steeds intenser, we zitten nu in het stadium dat ze er niet voor schromen om elkaar in het openbaar vast te pakken. Gisteren werden prominente PvdA’ers en GroenLinksers alvast lid van elkaars partij, zodat de kiezers en leden er alvast aan kunnen wennen dat het echte liefde is, dat ze elkaar nooit meer loslaten en dat het allemaal toch één pot nat is. Alles om vooral de GroenLinksers te laten vergeten dat de grote zus ze op allesbepalende momenten liet stikken. De PvdA van 2023 is nederig, omdat ze zelf intussen ook wel weet dat ze zich nooit meer alleen zal kunnen oprichten. Ze hebben de kleine zus nodig, of eigenlijk haar zetels, maar zo zeggen ze het niet, ze praten liever over het verwezenlijken van idealen. Samen, zo wordt gezegd, zijn we veel machtiger. Misschien wel de grootste. In de peilingen scheelt het een zetel.

Op dorpsniveau is de PvdA opeens ook uit de ivoren toren geklommen. In de gemeente Wormerland tref ik af en toe een PvdA-gemeenteraadslid dat zich dan met hart en ziel bekommert om het schrappen van een parkeerplaats ten gunste van een terras. En er is ook een prominent lid (antikraak) komen wonen, die in zijn eentje strijdt tegen de uitbreiding van de plaatselijke indus-trie. De strijdlust druipt ervanaf, ik ontloop ze graag. Niet omdat ik niet achter hun goede werk en idealen sta, maar omdat ze er zo graag over praten. Diep vanbinnen voel ik mee met al die GroenLinksers, het is gedaan met het opereren in de marge. De PvdA’ers knagen straks als torren hun partijapparaat binnen. Ze zijn dan wel met even weinig, maar weten veel beter hoe je naar boven komt. Uiteindelijk wordt Groen-Rood of hoe ze die lijstcombinatie ook gaan noemen gewoon een PvdA-plus. Het is geen samenwerking of fusie, maar ordinair kannibalisme. De oudste eet haar jongere zuster op.