Bij musical ‘The Bodyguard’ kun je lekker achteroverleunen en het spektakel ondergaan

Recensie Theater

Theater In musical ‘The Bodyguard’ valt een superster voor haar beveiliger. Tijdens energieke choreografieën blazen vlammen uit het podium en romantiek is er in overvloed, maar subtiliteit ontbreekt.

‘The Bodyguard’ wordt gespeeld in een decor dat is opgebouwd uit videoschermen. Met filmbeelden worden hele huizen, een bosmeertje of Oscar-podium gevisualiseerd.
‘The Bodyguard’ wordt gespeeld in een decor dat is opgebouwd uit videoschermen. Met filmbeelden worden hele huizen, een bosmeertje of Oscar-podium gevisualiseerd. Foto Roy Beusker & Annemieke van der Togt

Het gebeurt niet vaak dat een musical écht spannend is, maar The Bodyguard krijgt het voor elkaar. Als de slechterik opkomt, klinken onheilspellende tonen en valt de schaduw van zijn capuchon over z’n gezicht. Als hij ergens aan de bar hangt, is dat meteen dreigend; als hij een huis binnensluipt, houd je je hart vast.

The Bodyguard is een oorspronkelijk Engelse productie, met muziek van Whitney Houston. Het verhaal is vrijwel identiek aan de gelijknamige film uit 1992, waarin de zangeres zelf de hoofdrol speelde. Superster Rachel (in de nieuwe Nederlandse versie gespeeld door Nyassa Alberta) neemt een beveiliger (een beheerst-koele Tarikh Janssen) in dienst, omdat er een stalker achter haar aan zit. Al snel slaat de vonk over tussen de bodyguard en de popster.

In 2015 was The Bodyguard, met andere acteurs, ook al te zien het Beatrix Theater. Die uitvoering won toen de publieksprijs bij de Musical Awards. Dat is niet verwonderlijk, want deze voorstelling is een echte ‘crowdpleaser’. Je kunt lekker achteroverleunen en het spektakel over je heen laten komen. Tijdens energieke choreografieën blazen vlammen uit het podium en romantiek is er in overvloed, maar er zijn ook schietpartijen en achtervolgingen. Om dit visuele geweld kracht bij te zetten, staat de volumeknop op standje popconcert.

‘The Bodyguard’ van Stage Entertainment.

Foto Roy Beusker & Annemieke van der Togt

Dit gebeurt in een decor dat is opgebouwd uit videoschermen. Met filmbeelden worden hele huizen, een bosmeertje of Oscar-podium gevisualiseerd. Maar waar dit soort animaties in recente producties als Anastasia haarscherp en betoverend waren, ogen de ‘special effects’ in The Bodyguard niet allemaal even modern.

Rauwer

De Houston-hits worden, in regie van Carline Brouwer, met veel bombarie vertolkt. Bij ‘I will always love you’ stijgt hoofdrolspeler Alberta bijvoorbeeld hoog boven de speelvloer uit. De rookmachine draait op volle toeren. In deze weinige subtiele enscenering maakt Alberta – evenals bij haar vorige rol als Tina Turner – vocaal indruk. Haar stem is erg krachtig en de nummers klinken daardoor vaak rauwer en minder luchtig dan de originele uitvoeringen. Dat past goed bij het verhaal, waarin de emoties hoog oplopen. Naast Alberta floreert Nurlaila Karim met prachtige, warme solo’s als ‘Saving all my love for you’.

Het team achter de musical heeft besloten om de liedjes niet te vertalen. Hoewel het merendeel van het publiek de Engelse teksten vast kan volgen, zorgt dit voor afstand. De nummers en gesproken scènes lopen niet naadloos in elkaar over. Bij ‘Run to you’ hoor je toch vooral die ene hit; niet het verlangende personage, dat droomt van een gedeelde toekomst. Gelukkig is het verhaal niet ingewikkeld. In The Bodyguard draait het om onverholen romantiek en spanning in een vrij platte, maar effectieve vorm.

Lees ook: Wéér een ‘Aida’ en een ‘Bodyguard’. Hoe avontuurlijk is het musicallandschap nog?

Lees verder…….