Alleen het hoognodige doen op je werk? Dat is juist heel verstandig

Japke-d. denkt mee

De nieuwe trend op de arbeidsmarkt is quiet quitting: alleen het hoognodige doen en niks extra’s. Experts vinden het onverstandig, maar juicht het toe. „Quiet quitting is niet quitten, het is voor jezelf opkomen. Het belangrijkste dat er is op je werk.”



Illustratie Tomas Schats

In mijn opwinding over de krappe arbeidsmarkt waar ik de vorige twee weken over schreef, had ik helemaal quiet quitting gemist – volgens het AD dé nieuwe trend op het werk. Het komt, uiteraard, uit Amerika en het is „alleen nog maar het hoognodige doen op je werk, en niks extra’s”.

Dus „je laptop om 17.00 uur dichtklappen, alleen je toegewezen taken uitvoeren, niet meer ’s avonds je mail bekijken en meer tijd doorbrengen met je familie”.

Experts vonden het niet verstandig om daar aan mee te doen, want zonder dat stapje extra mis je de boot in je carrière. Maar ja, het is iets „van de jonge generatie”, die „door corona de verbinding met de arbeidsmarkt is kwijtgeraakt en een andere opvatting over werk heeft dan ouderen”.

Toen ik het las, dacht ik drie dingen: één: ammehoela. Twee: quiet quitting is helemaal niet nieuw. Overal in het land klappen al miljoenen jaren hele volksstammen hun laptop om 17.00 uur dicht, zelfs als ze geen zak gedaan hebben. En drie: er is helemaal niks mis met het hoognodige doen. Dat is hartstikke veel! Ik wou dat ik dagelijks het hoognodige afkreeg.

Want quiet quitting is niet de kantjes eraf lopen, zoals voormalig KLM-topman Dick Benschop met z’n jaarsalaris van zes ton en z’n stomme praatjes op tv. Of dat hele leger in Den Haag dat al jaren het Toeslagenschandaal „hoog op de agenda heeft staan”. Als ze daar het „hoognodige” hadden gedaan, hadden al die ouders allang hun geld gehad en waren de rijen bij de security op Schiphol allang verdwenen.

Werkgevers mogen zich in hun handjes knijpen met mensen die het hoognodige doen. Ik denk dat al die jongeren die dagelijks het hoognodige doen, sowieso tien keer meer doen dan menig scrum master in een jaar.

Quiet quitting is niet quitten, maar je grenzen stellen

Ik zou al die quiet quitters dan ook willen adviseren te stoppen met die term, en het gewoon te noemen wat het is, namelijk: je grenzen stellen – het belangrijkste dat er is op het werk.

Ja, werkgevers hebben er belang bij om dat een negatieve kwalificatie te geven – alsof je daarmee stilletjes naar de achtergrond verdwijnt – maar dat is het helemaal niet. Quiet quitting is niet quitten, maar doen waar je voor betaald wordt en onbetaald overwerk weigeren.

Maar het meest ben ik tegen dat ‘quiet’! Hoezo quiet? Je moet helemaal niks quiet doen op je werk. Juist dán verdwijn je naar de achtergrond. Je moet alles luid doen, zodat niemand meer om je heen kan.

Nu zijn het vaak de mensen die het minst doen, die het meeste lawaai maken. Die amechtig door de gangen met dikke dossiers lopen te zuchten hoe druk ze het hebben. Die het geluid van hun mail zo instellen dat er steeds een harde ping klinkt als er iets binnenkomt (de nieuwsbrief van de Jumbo, mail van hun moeder, de laatste update van Minecraft) en luid tijdens vergaderingen hun mening verkondigen om te verhullen dat dat het enige is wat ze doen.

Mensen die quiet blijven, krijgen juist het meeste werk op hun bord – wie zwijgt, stemt toe – moeten alle puinzooi opruimen, raken in een burn-out en worden het meest gemist. Het wordt hoog tijd dat we daar eens tegen in opstand komen.

Quiet quitting moet je niet quiet doen, maar hardop

Vanaf nu noemen we het dus niet meer „quiet quitting”, lieve jongeren, maar „loud working”. En laten we ons niet stilletjes naar de uitgang leiden, maar verheffen we onze stem.

Gaan we keihard in de vergadering roepen dat we écht niet gaan doen wat die luie collega allang had moeten doen. Wijzen we luidkeels op onze magere salarisschaal bij alles wat we doen. Protesteren we als er iets over de schutting wordt gegooid. Verkondigen we luid dat we al onze verlofdagen gaan opnemen. Zeggen we hardop dat we alleen nog ons éígen werk doen en als ze meer willen: voor jou tien andere werkgevers!

Als de recessie straks weer toeslaat, is het vroeg genoeg om ons allemaal weer quiet een burn-out te werken.

Dit waren de Parels deze week op Twitter

Lees verder…….