Al jaren met pensioen, maar zo voelt het niet: ‘Als het leven zo doorgaat: heel graag!’

Marjet: „We zijn allebei al jaren met pensioen, maar zo voelt het niet. Ik ben als roze 50+-ambassadeur actief voor een landelijke organisatie die aandacht vraagt voor LHBTIQ+-ouderen. Toen ik nog werkte als geestelijk verzorger in de thuiszorg en in zorgcentra, kwam ik nooit een openlijke ‘regenboogoudere’ tegen. Dat klopt natuurlijk niet als volgens schattingen één op de vijftien ouderen LHBTIQ+ is. Veel regenboogouderen gaan de kast weer in als ze zorgafhankelijk worden. Dat wilde ik na mijn pensioen aan de orde stellen.”

Ineke: „Marjet enthousiasmeert mensen, maar er kwam wel erg veel op haar neer. Toen ben ik ook ambassadeur geworden. Samen met anderen hebben we een symposium georganiseerd. Er zijn nu ontmoetingsmiddagen hier in Oldambt, en Winschoten heeft een regenboogzebrapad gekregen.”

Marjet: „Oldambt heeft nu een levendige regenbooggemeenschap voor jong en oud. Ik richt mij vooral op LHBTIQ+-ouderen en heb een liedjes- en verhalenprogramma gemaakt om samen met de Groningse zanger Klaas Spekken en pianist Tony Hoyting de situatie van regenboogouderen bespreekbaar te maken. Hiermee willen we zorginstellingen interesseren om LHBTIQ+-vriendelijkheid te integreren in hun zorgverlening.”

Ineke: „Ik ga altijd mee en sta dan achter de informatietafel. We zijn in Zaandam geweest, in Deventer, Haarlem, Alkmaar, Nijmegen, maar meestal blijven we in Groningen en Drenthe. Samen geven we gastlessen aan zorgmedewerkers.”

Marjet: „En we leveren een bijdrage aan symposia in het hele land.”

Ineke: „Marjet heeft er een dagtaak aan. Ze bereidt veel voor, is heel perfectionistisch. Laatst vroeg ik: wanneer gaan we weer op vakantie, dan zie ik je weer eens, haha. Ze zit wel drie dagen per week achter de pc om contacten te leggen met zorgcentra en gemeenten. Zelf steek ik er één dag per week in.”

Marjet: „Maar ik werk niet alleen voor regenboogouderen, hoor. Ik ben ook actief in de Stichting Landschap Oldambt, die zich inzet voor het behoud van het open landschap hier. Dat wordt bedreigd door windmolens en megastallen. Ik heb zelfs mijn lidmaatschap van GroenLinks opgezegd omdat die partij van Groningen een energieprovincie wilde maken. Nu stem ik PvdA, hahaha!”

Oud ijzer

Marjet: „Ik heb sociologie gestudeerd in Groningen en later humanistiek in Utrecht. Ik ben lang beleidsmedewerker geweest op de ministeries van CRM [Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk Werk], later VWS [Volksgezondheid, Welzijn en Sport], en Sociale Zaken. Maar het gaf te weinig voldoening. Had je een paar jaar aan beleid gewerkt, viel het kabinet, kwam er een andere bewindspersoon, weg beleid! Daar in Den Haag wilde ik niet mijn pensioen halen. Ik liep gewoon tegen een burn-out aan. Daarna heb ik bijna twintig jaar met plezier als geestelijk verzorger in de ouderenzorg gewerkt.”

Ineke: „Ik heb fysiotherapie gedaan en daarin een aantal jaar gewerkt, maar dat was het niet voor mij. Daarom ben ik de opleiding tot ergotherapeut gaan volgen en werkte daarna eerst in een psychiatrische instelling, daarna in het bedrijfsleven en uiteindelijk had ik een eigen praktijk, in Zeist. Toen ik in 2013 Marjet tegenkwam, heb ik die praktijk verhuisd naar Groningen. In de tussentijd behaalde ik mijn meesterteken in edelsmeden.”

Marjet: „Ik was erg aan mijn pensioen toe, ook omdat ik mijn draai had gevonden in de LHBTIQ+-wereld. Ik had vanaf mijn achttiende gewerkt, toen begon ik als student-assistent.”

Ineke: „Ik wilde eigenlijk pas op mijn zeventigste stoppen, maar ik had geen zin in het elektronisch patiëntendossier. Daarvoor moest je als zelfstandig therapeut een heel nieuw systeem op de computer zetten. Ik ben dus gestopt toen ik bijna 68 was. Regelmatig trek ik me terug in mijn knutselhok in de gastenbadkamer om te edelsmeden. Heerlijk, dan ben ik in een andere wereld. Ik heb onze ringen gemaakt, van goud en oud ijzer.”

Marjet: „En ik houd van vogels kijken, vanuit de keuken.”

IJsbloemen

Marjet: „Onze taakverdeling in het huishouden is simpel: eenmaal per twee weken komt de schoonmaker, regelmatig een tuinman, Ineke doet de rest.”

Ineke: „Ik kook, doe de boodschappen, naai en strijk en doe de klussen.”

Marjet: „Maar ik laat ’s ochtends wel de hond uit, want Ineke slaapt graag uit. Ik loop minder sinds ik ruim een jaar geleden mijn knie heb gebroken. Eigenlijk heb ik een nieuwe nodig.”

Ineke: „Maar we willen naar het Guggenheimmuseum in Bilbao met al die prachtige trappen, dus ik stimuleer Marjet wel om te lopen.”

Marjet: „We gaan vaak naar Spanje en Portugal met vakantie. We hadden een oude kampeerbus, maar die stond steeds vaker bij de garage. Toen hebben we bijna al ons spaargeld in een nieuwe gestoken.”

Ineke: „Om die uit te proberen, hebben we afgelopen zomer een rondje Jutland gedaan. Afgelopen winter waren we ‘energievluchtelingen’: toen zijn we zes weken naar Spanje en Portugal geweest.”

Marjet: „Maar daar viel de verwarming van de bus uit en moesten we ’s morgens ijsbloemen van de ruiten krabben.”

Ineke: „We geven weinig geld uit aan uit eten gaan. Ik kook graag, ook voor groepen. Laatst nog voor 22 mensen. We maken deel uit van verschillende vriendengroepjes die bij elkaar eten, zoals ‘de stamppotten’…”

Marjet: „Voorlopig wonen we hier goed op het Groningse platteland. We hebben goede buren en we blijven nog even bezig met ons vrijwilligerswerk. Als het leven zo doorgaat: heel graag!”