Wie is wie in Hollywoodepos ‘Babylon’?

Babylon Vrijwel alle personages in Chazelles ode aan het Hollywood van de jaren twintig zijn gebaseerd op historische figuren. De zes belangrijkste op een rij.

Diego Calva als Manny Torres (gebaseerd op filmmaker Dudley Murphy) en Jean Smart als Elinor St. John (gebaseerd op schrijfster Elinor Glyn) in Babylon.
Diego Calva als Manny Torres (gebaseerd op filmmaker Dudley Murphy) en Jean Smart als Elinor St. John (gebaseerd op schrijfster Elinor Glyn) in Babylon.

Foto Scott Garfield

Jack Conrad (Brad Pitt), gebaseerd op acteur John Gilbert

John Gilbert

Een van de populairste acteurs van de jaren twintig was John Gilbert, in zijn hoogtijdagen de bestbetaalde acteur van studio MGM. De door Brad Pitt gespeelde acteur Jack Conrad leent Gilberts bijnaam Jack en diens dunne snorretje. Het alcoholisme van Conrad is ook gebaseerd op Gilberts fameuze escapades met drank. De overlevering wil dat Gilberts wat dunne piepstem de overgang naar de geluidsfilm bemoeilijkte maar in feite wilde MGM van hem af: in de nadagen van de crash op Wall Street, eind 1929, was zijn torenhoge salaris een molensteen om de nek van de studio.

Nellie LaRoy (Margot Robbie), gebaseerd op actrice Clara Bow

Clara Bow

Het personage Nellie LaRoy heeft veel gemeen met actrice Clara Bow, de ‘It’-girl. Beiden ontsnapten aan een moeilijke jeugd om het te maken in Hollywood, waar hun onbesuisde gedrag niet goed valt bij het establishment: zowel Bow als LaRoy wordt nooit helemaal geaccepteerd in Tinseltown. Bow was de verpersoonlijking van de flapper, de zelfstandige, vrijgevochten vrouw die in de jaren twintig opkwam en die zich niets aantrok van heersende conventies op het gebied van werk, relaties en seks. De mythe dat Bow betrokken was bij een ‘gangbang’ met een footballteam wordt in Babylon kort aangestipt.

Elinor St. John (Jean Smart), gebaseerd op schrijfster Elinor Glyn

Elinor Glyn

Het woordje ‘It’ werd gepopulariseerd door de Britse schrijfster Elinor Glyn, die lang in Amerika woonde en werkte; ook als actrice, scenarist en regisseur. Het komt uit een artikel dat zij in 1927 voor Cosmopolitan schreef: „‘IT’ is de kwaliteit die weinigen bezitten maar die velen als een magneet aantrekt.” Wie ‘It’ heeft trekt volgens Glyn als vrouw alle mannen aan en als man alle vrouwen. In hitfilm It die datzelfde jaar uitkwam mocht Clara Bow haar erotische en magnetische kwaliteit tentoonspreiden.

Sidney Palmer (Jovan Adepo), gebaseerd op jazzmusici Duke Ellington en Louis Armstrong

Louis Armstrong

De zwarte trompetspeler Sidney Palmer kreeg trekjes mee van zowel trompettist Louis Armstrong als bandleider Duke Ellington, wier populariteit gedurende de jaren twintig tot grote hoogtes steeg, evenals de jazzmuziek die ze speelden. Hollywood wilde daar graag een graantje van meepikken, dus werden Ellington en Armstrong, net als andere populaire jazzacts, uitgenodigd om korte films te maken met hun eigen muziek als soundtrack. Zo maakte Ellington in 1929 Black and Tan en Armstrong was onder meer te zien in A Rhapsody in Black and Blue (1932): klassiek geworden korte jazzfilms waar Chazelle naar refereert.

Jovan Adepo als Sidney Palmer (gebaseerd op jazzmusici Duke Ellington en Louis Armstrong). Foto Scott Garfield

Manny Torres (Diego Calva), gebaseerd op filmmaker Dudley Murphy

De korte Ellingtonfilm Black and Tan werd geregisseerd door Dudley Murphy, die model stond voor personage Manny Torres. Beiden werken tijdens de overgang naar de geluidsfilm in Hollywood, een periode waarin veel mogelijk was, maar die ook beperkingen kende.

Zo vraagt Manny aan Sidney of hij zijn huid middels blackface make-up zwarter wil maken. Een verwijzing naar het door Murphy geregisseerde The Emperor Jones (1933), waarin de huid van de lichtgekleurde tegenspeelster van zwarte acteur Paul Robeson donkerder werd gemaakt. Relaties tussen een zwarte man en witte vrouw (of vice versa) of de suggestie dat ze zich tot elkaar aangetrokken voelen, zou rassenvermenging impliceren, indertijd verboden.


Lees hier de recensie van ‘Babylon’

Lady Fay Zhu (Li Jun Li), gebaseerd op actrice Anna May Wong

Anna May Wong

Babylon laat zien dat er in het Hollywood van de jaren twintig veel plek was voor vrouwen, zowel voor als achter de schermen. Waarbij Chazelle ook oog heeft voor de etnische diversiteit die de Amerikaanse filmindustrie indertijd kenmerkte. Met personage Lady Fay Zhu brengt hij een hommage aan Anna May Wong, de eerste Chinese actrice die Hollywood veroverde.

Helaas werd Wong het slachtoffer van typecasting, met exotische, stereotiepe rollen als gevaarlijke, mysterieuze Aziaat. Hoofdrollen als romantische heldin kon ze op haar buik schrijven. Volgens geruchten is Wong ook op een zijspoor gezet omdat ze een affaire zou hebben gehad met Marlene Dietrich. In Babylon valt Lady Fay Zhu voor de bisekuele Nellie.

Lees verder…….