Surinaamse activist Stephano Biervliet is al bijna een martelaar

Wat is er nu precies gebeurd waardoor vrijdag in Paramaribo een gewelddadige demonstratie leidde tot de bestorming van het Surinaamse parlement? Stephano ‘Pakittow’ Biervliet (30), een leider van het protest, gaf zijn visie daarop via sociale media, waarna hij zich vrijwillig bij de politie meldde na een dag te zijn ondergedoken.

Biervliet is een vooraanstaande activist in Suriname die al jaren grote demonstraties organiseert. Maar vrijdag werd hij naar eigen zeggen volledig „overrompeld door gemaskerde en bewapende betogers’’ die de demonstratie met geweld overnamen en hem bedreigden. Het gebeurde toen hij op een grote truck stond, niet ver van het parlement, en met een luidspreker de demonstranten toesprak, vertelde hij online.

„Ik heb geen idee wie het waren, maar ze zijn met voorbedachte rade gekomen om rotzooi te trappen. Ik heb er niets mee te maken’’, aldus Biervliet.

Hij zat maandagmiddag nog steeds vast. Medestanders roepen via sociale media om zijn vrijlating en er gaan flyers rond waarin wordt opgeroepen tot een protestactie voor woensdag als hij dan nog vast zit. Kennelijk vindt justitie er het belangrijk om Biervliet nog vast te houden, ondanks het feit dat de demonstraties onder zijn leiding normaliter ordelijk en vreedzaam verlopen. Wie is deze activist, die zowel in opstand kwam tegen de vorige regering Bouterse als tegen de huidige president Chan Santokhi?

Stephano Biervliet is een selfmade ondernemer die onder meer een eigen merk pindasaus op de markt brengt in Suriname en eigenaar is van een kapsalon. Hoewel het ondernemen hem in zijn bloed zit, heeft hij zich sinds de regering Bouterse (2010-2020) vooral ontwikkeld tot criticaster van de toenmalige regering.

Hij behoort tot een groep jonge activisten, voornamelijk millennials, die in opstand kwamen tegen de corruptie en het economische wanbeleid onder Bouterse. Met leden van de actie groep Wij zijn moe organiseerde hij samen met activisten als Maisha Neus en Curtis Hofwijks een reeks protesten.

Tijdens een van deze demonstraties lukte het Biervliet zeker tienduizend mensen de straat op te krijgen om te protesteren tegen Bouterse. Dat was in 2020, nadat aan het licht was gekomen dat er honderd miljoen dollar, spaargeld van Surinamers, verdwenen was bij de Centrale Bank. Voor die demonstratie vroeg Biervliet destijds nog een vergunning aan, bij de meest recente demonstratie was er volgens president Santokhi geen vergunning aangevraagd, maar riep Pakittow op tot een grote volksmobilisatie om „de boel plat te leggen’’.

‘De boel in de gaten houden’

Biervliet was prominent aanwezig tijdens de verkiezingen in 2020 die Bouterse uiteindelijk verloor van Santokhi, maar waarbij er pas na weken een officiële uitslag kwam. Uit angst voor gesjoemel met stembiljetten en frauduleuze verkiezingsuitslag bivakkeerde Biervliet samen met andere activisten dagenlang in een grote sporthal waar stemmen werden geteld, om „de boel in de gaten te houden’’.

Zelf had hij zich inmiddels ook helemaal op de politiek gestort als medeoprichter van de progressieve jonge partij PRO (partij voor recht en ontwikkeling) met andere activisten. Maar ze behaalden geen enkele zetel.

Santokhi beloofde dat hij de activisten bij zijn beleid zou betrekken – aan hen had hij immers te danken dat er grootschalig verzet was gekomen tegen Bouterse, iets wat hem uiteindelijk verkiezingswinst opleverde. „Maar zoals zo veel dat is beloofd door Santokhi is dat nooit doorgegaan’’, zei Pakittow vorig jaar teleurgesteld.

Dat hij nu opnieuw een groots volksprotest had georganiseerd, was uit frustratie over de koers van de regering Santokhi: vriendjespolitiek, dubieuze benoemingen en het niet op orde krijgen de noodlijdende economie.

Waarom wordt er niet veel meer geproduceerd en wordt er steeds maar weer lening op lening afgesloten, net als de vorige regering deed? Wij jongeren zitten straks met enorme schulden terwijl er zo veel sectoren zijn die ontwikkeld kunnen worden, zei hij regelmatig in interviews.

Na de bestorming van het parlement en al het geweld veroordeelde hij direct de uit de hand gelopen protesten. Onderzoek zal moeten uitwijken of justitie hem al dan niet verantwoordelijk houdt bij de door hem gecoördineerde demonstratie. Zijn aanhangers zien in hem juist een slachtoffer. Een van zijn laatste filmpjes op zijn Facebook is het afscheid van zijn moeder voordat hij zich bij het politiebureau melde. De innige omhelzing tussen de twee wordt door zijn aanhangers veelvuldig gedeeld en maakt al bijna een soort martelaar van hem.