‘Remkoorts’ waart rond in Vlaanderen voor Evenepoel

Doet u mij maar twee ‘Remclairs’, klinkt het aan de toonbank van Bakkerij Bossuyt in de fusiegemeente Dilbeek, even buiten Brussel. Johan Dhondt (72) zegt het zonder met zijn ogen te knipperen, wijzend naar de rij rode soezen achter het vitrineglas, waar in bibberige chocoladeletters ‘REV’ uit een spuitzak is geknepen. Hij is er een paar kilometer voor omgereden toen hij op de regionale zender hoorde dat aan alle bakkerijen in de gemeente is gevraagd iets bijzonders te doen ter ere van Remco Evenepoel, de jongeman uit de omgeving die op het punt staat om voor het eerst in 44 jaar namens België een grote wielerronde te winnen.

Bakker Frank Bossuyt (42) wist wat hem te doen stond; hij zou zijn eclairs rood maken, naar de rode trui voor de leider in de Ronde van Spanje. Donderdag verkocht Bossuyt tweehonderd Remclairs en voor vrijdag heeft hij er vierhonderd gebakken. „Het is niet normaal”, zegt hij. „Ik had nooit verwacht dat het zo’n succes zou worden.”

Twee minuten

Remco Evenepoel, 22 jaar jong en woonachtig in het verderop gelegen dorp Schepdaal, moet nog één zware bergrit zien te overleven, die van zaterdag, met bijna vierduizend hoogtemeters en aankomst bergop, en dan wint hij de Ronde van Spanje. Zijn voorsprong van ruim twee minuten op de Spanjaard Enric Mas lijkt geruststellend, zeker in de vorm waarin hij de laatste dagen verkeert, maar bijna niemand durft er al op te bouwen. Zijn inzinking van vorig jaar in de tweede helft van de Giro is men niet vergeten. Bovendien valt een grote valpartij op de Spaanse wegen nooit uit te sluiten, zoals zijn rivaal Primoz Roglic deze week overkwam. Om over een coronabesmetting nog maar te zwijgen. „Er kan nog zo veel gebeuren”, zei Karl Vannieuwkerke, sportjournalist bij de Belgische omroep VRT, donderdagmiddag aan de telefoon. „Eén val, één minder moment, en die twee minuten zijn weg.”

Zelfs bij zijn fanclub blijven ze voorzichtig. „We spreken tot zaterdagavond met twee woorden”, zegt Patrick Huyge, voorzitter van de afdeling West-Vlaanderen. Evenepoel heeft zes fanlokalen verspreid over heel België, met 1.500 leden. „Als en indien. Daarna is het pas feest.” De gedachte alleen al maakt Huyge emotioneel. „En anders zijn we ook trots op hem. We waren vooraf tevreden met een plek in de toptien.”

‘Echt dichtbij’

Het is alsof men het zich in België niet kan voorstellen dat een landgenoot na de Giro-winst van Johan De Muynk in 1978 eindelijk weer een grote ronde gaat winnen. Vannieuwkerke: „We zijn in al die jaren nooit meer dichtbij een eindoverwinning geweest. Ja, Jurgen Van den Broeck streed mee voor ereplaatsen. Maar hij zou de Tour nooit gaan winnen. Dit is de eerste keer dat we er echt zo dichtbij zijn. Het is aftellen. En als het niet lukt, dan heeft hij nog massa’s tijd om het wel een keer te doen.”

Vannieuwkerke stuurde twee weken geleden, toen Evenepoel voor het eerst in de rode trui stond, al een mail naar de directie van de VRT met de vraag of men voorbereid was op een succesvolle slotweek, en extra uitzendingen van de populaire wielertalkshow Vive le Vélo. Binnen acht minuten had hij een positief antwoord en na een paar dagen stond er een show, waar dagelijks meer dan 600.000 kijkers op afstemmen. „Daar ben ik erg blij mee”, zegt Vannieuwkerke. „September is een moeilijke periode. Kinderen gaan weer naar school, ouders werken. En de Vuelta is de Tour niet. De gekte is er nog niet helemaal, hoewel die wel begint te komen. Studio Brussel riep al op tot een ‘Remkoorts’. Men begint in te zien dat er iets historisch staat te gebeuren.”

Wie na Bakkerij Bossuyt richting het centrum van Schepdaal rijdt, ziet steeds meer rode sjaals en andersoortige lappen uit ramen hangen en aan gevels wapperen. Het miezert, is guur op vrijdagochtend, maar dat weerhoudt 278 in het rood geklede kinderen van de Gemeentelijke Lagere School De Klimop in Dilbeek er niet van om onder politiebegeleiding ‘Go Remco’ zingend, ratelend en toeterend naar café In de Rustberg te wandelen, het fanlokaal van Remco Evenepoel. Daar is een standbeeld in zijn naam neergezet met op plaquettes zijn voornaamste prestaties – het ‘palmaremco’. Bij het café aangekomen zetten ze een lied in rond het refrein: ‘Schepdaal staat in brand / dankzij Remco, onze ruwe diamant’.

Volgens Trevon (10), zijn haren rood geverfd, kan Evenepoel amper nog verliezen. „Kleine kans”, zegt hij met een zeer serieus gezicht. Miel (10), aan de andere kant van een spandoek, ging al meer dan eens mee naar een koers met de bus van de fanclub. „Als hij de Vuelta wint, loop ik zondag in een rode onderbroek over straat.”

Ereburger

Op de parkeerplaats van het fanlokaal worden de voorbereidingen getroffen voor een volksfeest. De etappes van zaterdag en zondag worden op een groot scherm uitgezonden en dj-duo Hermanos komt Spaanse house draaien. Burgemeester Willy Segers (N-VA) van Dilbeek verleende een spoedvergunning en verwacht „een paar duizend man”. Hij is de enige die al durft te beweren dat Remco Evenepoel de Vuelta gaat winnen. „We moeten af van die voorwaardelijkheid. Dat ben ik beu. We mogen best wat chauvinistischer worden.”

Als Evenepoel daadwerkelijk wint, gaat Segers zijn college vragen om ‘de ket [jochie] van Schepdaal’ tot ereburger van de gemeente Dilbeek te benoemen. Hij zou veruit de jongste ereburger ooit worden. „Een grote ronde winnen op die leeftijd …” Segers zucht eens diep. „Dat is nogal wat. En dat na 44 jaar.”