Onweerstaanbare countryrock streelt de oren

Dit is zo’n album waarvan er, als ‘ie op staat in een platenwinkel, meteen vijf exemplaren verkocht worden. Garden Party klinkt als een instant klassieker die onweerstaanbaar voortbouwt op de traditie van J.J. Cale en de Grateful Dead in countrygedaante. De Rose City Band uit San Francisco is een van de uitingen van multitalent Ripley Johnson, tevens de gangmaker van Wooden Shjips (psychedelische rock) en Moon Duo (dream pop).

Het biedt wat de titel belooft: een tuinfeest van weldadige countryrock met meanderende gitaren en weelderige zang over de zoektocht naar een ‘spaced out’ paradijs. De pedal steelgitaar van Barry Walker is het meest uitgesproken country-element in muziek die voert langs onbedorven landschappen over maanverlichte highways. Na een drietal luchtig huppelende popsongs worden de nummers gaandeweg langer, in de jazzy swing van ‘Mariposa’ en het door een minutenlange gitaarsolo gerekte ‘Porch Boogie’. De vriendelijke mixage van John McEntire streelt de oren; zelfs de Bo Diddley-beat van ‘Moonlight Highway’ blijft netjes binnen de lijnen.

Wat dit album dan toch zo onweerstaanbaar maakt? Het bewijs zit in de pudding. Wie zijn of haar platen op genre bewaart, schuift Garden Party in de kast tussen het debuutalbum van New Riders of the Purple Sage, het country-album van Ween en de ode aan Nashville Dixie Blur van Jonathan Wilson. Ook fans van Mac DeMarco kunnen uit de voeten met deze hedendaagse easy listening, die schaamtevrij put uit de jaren zeventig. De geest van Jerry Garcia komt in zijn volle glorie uit de fles.

https://www.youtube.com/watch?v=MY6DYm26-k0