N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
Luister naar
07:49
Handelscorridor IMEC Op de afgelopen G20-top kondigden India, de Verenigde Staten, de Golfstaten en Europese landen een nieuwe handelsroute aan. Wat is het doel van deze economische corridor?
In de rits multilaterale afspraken die de regeringsleiders van de G20-landen afgelopen weekend maakten, viel één aankondiging extra op: India, de Verenigde Staten, de Golfstaten en Europese landen gaan een nieuwe handelsroute tussen Europa en India ontwikkelen: IMEC. Wat behelst deze corridor, en wat betekent die voor wereldhandel en wereldpolitiek?
India, Saoedi-Arabië, de Verenigde Arabische Emiraten, Frankrijk, Duitsland, Italië, Europese Unie en de Verenigde Staten ondertekenden zaterdag een intentieverklaring voor een India Middle East Europe Economic Corridor (IMEC). Doel is de verbindingen en handelscontacten tussen het Europese continent en India te verbeteren en zo de economische ontwikkeling van Europa, Azië en de Golfstaten te bevorderen. Daarin fungeert de Arabische Golf als ‘scharnierpunt’. Het plan voorziet onder meer in aanleg van een grensoverschrijdende spoorverbinding, in aanvulling op bestaande routes voor scheepvaart en wegvervoer. Parallel daaraan moeten kabels worden gelegd voor elektriciteit en digitale communicatie, en een pijpleiding voor ‘schone’ waterstof. De economische corridor moet het transport van goederen en diensten door, van en naar India, de Emiraten, Saoedi-Arabië, Jordanië, Israël en Europa bevorderen en verduurzamen.
2 Hoe haalbaar is deze verbinding?
De intentieverklaring noemt kosten noch planning. Het document legt de politieke wil voor ontwikkeling van de verbinding vast. Een nadere uitwerking zal een tijdschema bevatten, zo is de bedoeling. Binnen enkele maanden komen de landen weer samen.
Duidelijk is dat uitvoering van de plannen hoge investeringen vergt. Een persbericht van India, dit jaar voorzitter van de G20-top, verwijst naar betrokkenheid van de Wereldbank. Voor de Europese Unie past IMEC in de strategie mondiaal te investeren in infrastructuurprojecten. In dat kader lanceerden Unie, VS en Indonesië vorig jaar tijdens de G20-top op Bali het Partnership for Global Infrastructure and Investment. Hierin past weer het Global Gateway-programma van de EU, zo’n negentig projecten verspreid over de wereld waarvoor de Europese lidstaten tot 2027 300 miljard euro vrijmaken.
Geld voor IMEC zal onder meer moeten vloeien naar uitbreiding en koppeling van de railnetten van Saoedi-Arabië en de Emiraten, en tussen Jordanië en Israël. Sinds kort zijn de spoorwegen van de VAE en Saoedi-Arabië met elkaar verbonden, en er wordt gewerkt aan uitbreiding van dat gedeelde netwerk. Ook is er een verbinding tussen Saoedi-Arabië en Jordanië. Investeringen in havens binnen de handelscorridor zijn onder meer voorzien in het Israëlische Haifa.
Behalve in fysieke verbindingen moet in de relaties tussen regeringen worden geïnvesteerd. Saoedi-Arabië en Israël hebben nu geen formele diplomatieke banden. Wel zijn er signalen van ‘normalisering’ – de Saoediërs laten tegenwoordig Israëlische vluchten toe in hun luchtruim.
De Israëlische premier Benjamin Netanyahu, niet aanwezig op de G20-top, noemde het IMEC-plan „ongeëvenaard”. „De staat Israël kan nu een centraal knooppunt worden in de wereldeconomie, en een brug van vrede.”