‘Het liefst wil ik mijn eigen boerderij’

in

‘Als kind wilde ik het liefst buiten spelen. We woonden in de stad, maar ik klom altijd in lantaarnpalen op de kade. Als ik bij een bos had gewoond, had ik daar uren kunnen rondrennen. Naarmate ik ouder werd, ebde die fascinatie voor mijn omgeving als speelparadijs weg.

„Na mijn studie human resource management werkte ik anderhalf jaar als consultant bij een recruitmentbureau in Amsterdam. Daar werd ik niet blij van. Ik heb mijn baan opgezegd en ben naar Colombia gegaan om daar op boerderijen te werken. Ik leerde over permacultuur, een agrarische methode die ook zorgt voor de aarde. Ik raakte enorm geïnspireerd.

„Toen ik terugkwam, begon ik meteen een opleiding over dynamische landbouw in Dronten. Nu werk ik vier dagen per week bij boerderij Bodemzicht in Nijmegen. Die werkt regeneratief: we voeden niet alleen mensen met onze gewassen, ook schimmels, vogels en dassen mogen ervan eten. We telen wel honderd soorten planten, bloemen en bessen. Van sperziebonen tot koolrabi en paksoi. Honderd families betalen voor een wekelijks pakket van groenten, kruiden en eieren.

„Het liefst wil ik mijn eigen boerderij. Dat kan met hulp van stichtingen die jonge boeren steunen door grond aan hen te verpachten. Een plek waar nu alleen aardappelen geteeld worden, wil ik omtoveren tot een regeneratieve boerderij.”

uit

‘Aan mijn leefstijl is veel veranderd sinds ik met mijn baan als consultant ben gestopt. Destijds had ik een vast contract en een prima inkomen. Ik kon op duurdere vakanties naar verre bestemmingen, zoals Sri Lanka. Nu ga ik op wandel- of fietsvakanties dichter bij huis. In Amsterdam was ik ook meer kwijt aan de huur van mijn kamer. Nu woon ik in een woongroep met vier mensen en betaal ik veel minder.

„Aan eten heb ik nooit concessies gedaan. Ik koop nog steeds alles biologisch en lokaal. Dat is mijn hoogste kostenpost maar dat vind ik niet erg. Ik wil biologische boeren graag supporten en ik hou ontzettend van lekker eten. Kleding koop ik nauwelijks. Als ik al iets nieuws koop, is het vaak werkkleding. Een goede werkbroek met veel zakken bijvoorbeeld. Zoiets kost al gauw honderd euro, maar gaat lang mee. Of ik koop stevige schoenen met stalen neuzen.

„Het scheelt ook dat ik niet veel alcohol drink. In Amsterdam viel me op dat mensen in het weekend vaak de week willen ontvluchten door biertjes en wijntjes te drinken. Ik ben op vrijdag meestal moe. Dan drink ik op de boerderij een biertje en ben ik misschien een euro kwijt. Daarna ga ik vroeg naar bed. Sommige van mijn hobby’s kosten gelukkig ook geen geld, zoals vogelen of wandelen.”