De ‘supermarkt’ waar setontwerpers hun nepbier halen

Reportage

Rekwisieten Cornflakes-dozen, posters, tijdschriften – alles wat Amerikaanse setontwerpers nodig hebben, kunnen ze halen in ‘propshuizen’.

Beroemde rekwisieten: Pingpongbatje uit ‘Forrest Gump’ met Tom Hanks (1994).
Beroemde rekwisieten: Pingpongbatje uit ‘Forrest Gump’ met Tom Hanks (1994).

Foto’s Getty Images

Kijkers merken er niets van, maar de sushi op Amerikaanse filmsets is regelmatig van plastic. Want ook tijdens de tiende take, mag de zalm er niet bedorven uitzien. En je vindt er servettenhouders van rubber in plaats van metaal. Dat krijgen acteurs liever tegen het hoofd geslingerd tijdens een vechtscène in een ‘diner’. Alle voorwerpen waar acteurs op beeld interactie mee hebben, zijn rekwisieten of ‘props’. Om die te vinden, rijden setontwerpers of filmproductieleiders in Hollywood massaal naar ‘propshuizen’.

In filmstad Los Angeles zitten er tientallen. De grootste ligt tussen de paardenranches en bergen dertig kilometer ten noorden van Hollywood: Independent Studio Services (ISS). In 1977 opgericht in de garage van Gregg Bilson Sr. en inmiddels de leverancier van het merendeel van de rekwisieten van alle lopende filmprojecten wereldwijd. Ze werken gemiddeld aan 3.300 film-, tv-, reclame- en socialemediaproducties per jaar. Ze hebben een collectie van twee miljoen items die ze verkopen en verhuren.

Hamsteraars

„We zijn professionele hamsteraars”, vertelt Hayden, derde generatie Bilson en commercieel vice-president van ISS Props. Met zijn vader en president van het bedrijf Chris luisterend op de achtergrond, vertelt Hayden Bilson dat hun werk meestal begint met het doornemen van het script van een film. „We gaan op zoek naar dingen waarvan wij denken dat de makers ze nodig hebben. Een scène in een universiteit vereist bijvoorbeeld heel veel rugzakken, fietsen en schoolboeken. Wij halen dat uit ons magazijn en sturen een foto van hoe een scène eruit kan zien. De regisseur komt naar aanleiding daarvan, soms samen met de acteurs, langs om objecten te zien én voelen.”

De volleybal uit ‘Castaway’ was een rekwisiet, maar ook een volledig personage

Hayden Bilson propmeester

Sommige props hebben een iconische status onder filmliefhebbers. Een rekwisiet kan onlosmakelijk verbonden zijn met een personage, zoals Indiana Jones en zijn zweep. Het kan iets meer vertellen over een persoonlijkheid, zoals Jules Winnfields (Samuel L. Jackson) ‘Bad Mother Fucker’-portemonnee uit Pulp Fiction (1994). Of het kan een mysterie oplossen, zoals de vraag wat de hoofdpersoon van Citizen Kane (1941) bedoelt als hij op zijn doodsbed ‘Rosebud’ mompelt. Rekwisieten zijn soms zelfs zo belangrijk dat ze in de naam van een film terugkomen, zoals in The Maltese Falcon (1941). „Neem Wilson uit Castaway. Het was een volleybal, een prop, maar ook een volledig personage”, voegt Bilson toe.

Bij ISS hebben ze een ‘heldenkamer’ voor hun beroemdste rekwisieten, met onder meer de pingpongbatjes uit Forrest Gump (1994), Captain America’s schild en de vlammenwerper uit Tarantino’s Once Upon a Time in… Hollywood (2019).

„Als we het niet hebben, vinden we het. Als we het niet kunnen vinden, maken we het is ons motto”, vertelt Bilson. Vinden betekent het afstruinen van leegverkopen en antiekwinkels en het inschakelen van bekende partnerverkopers. Om rekwisieten te maken, zetten ze eigen ontwerpers en fabrikanten aan het werk. Cornflakes-dozen, posters, tijdschriften, je kunt het zo gek niet bedenken.

Terwijl Bilson langs brancards, stuntpoppen en fietsen loopt, stopt hij bij de kentekenplaten. Daar maken ze er gemiddeld driehonderd van per week. Ze hebben er nog eens duizenden op voorraad, georganiseerd per Amerikaanse staat en tijdperk. „We hebben een uitgebreide researchafdeling. Niet alleen omdat de kleuren en letter- en cijfercombinaties moeten kloppen, maar ook om ervoor te zorgen dat we geen bestaand kenteken gebruiken.” Het bedrijf heeft een lijst met alle combinaties die niet gebruikt zijn en dus vrij voor replicatie in film.

Zo precies gaan ze ook te werk wanneer een brief in beeld komt. Meterslange kasten in de hal zijn gevuld met papier in verschillende kleuren en soorten en uit uiteenlopende tijdperken. Hun ontwerpers creëren aan de lopende band eigen lettertypen. „Je kan in principe geen enkel voorwerp of ontwerp gebruiken dat al bestaat. In ieder geval als je er geen rechten over wilt betalen”, zegt hij stellig.

Beroemd rekwisiet: de ‘Bad Mother Fucker’-portemonnee van Jules Winnfield (Samuel L. Jackson) in ‘Pulp Fiction’ (1994).
Foto ANP

Geen Heineken maar Heisler

Filmmakers kunnen in ISS’ eigen ‘supermarkt’ merkloze producten kopen. Geen Lay’s of Heineken, maar Let’s en Heisler. Heisler heeft de bijnaam ‘de Bud Light van nepbier’ en is gebruikt in series en films van Stranger Things tot It’s Always Sunny in Philadelphia. „Het heeft online een soort cultstatus bereikt”, vertelt Bilson daarover. „We ontwierpen het ruim vijftien jaar geleden. Op Reddit zijn hele theorieën te vinden over een soort multiverse waar alle personages uit al die verschillende shows samenkomen.”

Het budget voor rekwisieten bij filmproducties kan oplopen tot 2 miljoen dollar. Voor dat geld let men in Hollywood op elk detail en is het veroorzaken van vertragingen tijdens de opnames een doodzonde. „Je hebt soms 200 man op een set rondlopen, inclusief acteurs. Het kost duizenden dollars als je de tijd van al die mensen verdoet. Als ‘propmeester’ wil je niet verantwoordelijk zijn voor het ophouden van een productie omdat je spullen niet klaar stonden of omdat het eten er anders uitziet dan afgesproken”, concludeert Bilson.

Daarom hoeft een grote productie nooit te wachten tot de klok elke take op camera één minuut verspringt. „Die wordt natuurlijk op afstand bediend”, verklapt hij.

Lees verder…….