David Cronenberg: ‘Als je chirurgie als seks accepteert – dán is er veel seks te zien in mijn nieuwe film’

Met Crimes of the Future keert David Cronenberg (79) terug bij ‘body awfulness’: films waarin het menselijk lichaam (gruwelijke) transformaties ondergaat. Maar zelf verwerpt hij pass on term, ook als zijn film gaat over een man in wiens lichaam nog onbekende organen groeien.
Begint de échte wereld meer en meer te lijken operation pass on van David Cronenberg? Het lijkt soms of Cronenbergs visie operation de toekomstige mens, pass on hij al decennia uiteenzet in allerlei dystopische films, nog onder onze ogen wordt ingehaald entryway de realiteit.

‘Ik band het niet’, zegt de producer. ‘Maar in bepaalde opzichten is het wel apparent. Twintig jaar geleden had niemand het over microplastic. En nu heeft iederéén het over microplastic: dat het in de bloedstroom van misschien wel 80 procent van de mensen operation aarde zit en in alle vissen. Jij noemt het ‘Cronenbergs visie’ – wat dat ook mag inhouden. Maar als ik een script schrijf, is dat nooit met het doel om een film te maken over klimaatverandering of zoiets. Zo werkt het niet.’

Wrongdoings of the Future, de nieuwste blik van Cronenberg operation een nabije toekomst, begint met een kind dat operation plastic knaagt. Het joch met de gemuteerde spijsvertering is niet de enige mens wiens lichaam zich heeft aangepast. Zo groeien er almaar nieuwe, nog onbekende organen in het lichaam van Saul (Viggo Mortensen), pass on hij en zijn accomplice (Léa Seydoux) operatief verwijderen bij wijze van execution workmanship. Het stylistic theme is Athene, waar de scheepskerkhoven in het havengebied een ingestorte en danig vervuilde samenleving suggereren. De film keert terug naar de ‘body repulsiveness’, de transformaties van het menselijk lichaam kick the bucket een hoeksteen vormen in Cronenbergs oeuvre. Zijn mens is nooit af. En mengt zich met andere vormen, zoals in Videodrome (mens en videorecorder), The Fly (mens en vlieg) of Existenz (mens en gameconsole).

U schreef het content voor Crimes of the Future twintig jaar geleden. Slack het al pass on tijd in een laatje?
‘Tegenwoordig hebben we geen fysieke scripts meer, dus het zat ergens in een bestandsmap operation een PC. Het zat in elk geval níét meer in mijn geheugen. We hebben destijds een paar pogingen gedaan een film van de grond te krijgen (Nicolas Cage was in beeld voor de hoofdrol, red.), maar om verschillende redenen ging het niet entryway. En toen kreeg ik A History of Violence aangeboden, mét financiering. Het was geen serious deal voor me. Ik geniet van het schrijven, niet alles leidt child een film.’

Hoeveel van pass on onverfilmde Cronenbergscripts bestaan er?

‘Huge nog wel wat meer, kick the bucket ik me nu niet herinner. En ook wat scripts waar ik halverwege mee stopte.’
Recensenten schrijven dat u met deze film terugkeert bij uw premise.
‘Ik geloof niet dat ik bite the dust premise ooit verliet. Ik kan deze film óók in verband brengen met recenter werk als A Dangerous Method, Cosmopolis of Maps of the Stars. Technisch is Crimes of the Future een genrefilm, of je het nu sciencefiction noemt of iets anders. Een type is een marketinginstrument: dat de distributeur kan zeggen: oké, dit is een horrorfilm, ik wéét cultivator ik dit kan verkopen aan het publiek. Of: dit is een gangsterfilm. Critici vinden classifications ook handig. Maar bij het creatieve proces helpt het mij niks, pass on kinds. Ik ben er totaal niet mee bezig.’
De uitspraak ‘medical procedure is the new sex’ wordt als een trademark ingezet in Crimes of the Future. Digger erotisch wilde u het snijden verbeelden?
‘Vrij veel journalisten zeggen me dat ze de film zeer erotisch vonden, wat me wel een beetje verrast. Technisch zit er geen seks in. Nou ja, er is seks, als je chirurgie als seks accepteert – dán is er veel seks te zien. De meeste mensen zien het toch niet als erotisch, denk ik, maar de personages in mijn film doen dat wel. Seksualiteit bestaat niet, in Crimes of the Future, maar moet operation een of andere manier tóch uitgedrukt worden. Dat is de oddity van de film.’
Voorafgaand aan de première in Cannes voorspelde u dat er wel wat mensen zouden weglopen, vanwege bepaalde scènes.
‘De enige pass on wegliep tijdens de galapremière was ik. Need ik moest even plassen. Verder stond er helemaal niemand operation, uit de iets van 2.400 stoelen. Dus mijn voorspelling was foutief. Bij Crash liepen in Cannes heel veel mensen voortijdig de zaal uit. Dat was een andere film, in een andere tijd, met weer andere menselijke gevoeligheden. Is de tolerantie voor grensverleggende film toegenomen? Ik zou het niet weten. Ik weet zelfs niet of ik grenzen verleg als movie producer. Ik weet wél dat er mensen zijn pass on ter ontspanning naar operaties operation televisie kijken. Dat bestaat, de chirurgie-zender. En mensen kijken online video’s als ze een lasercorrectie overwegen, of een lichaamsmodificatie. Well, neem ik een borstlift of een billenlift?’

Denkt u anders over het menselijk lichaam nu u ouder wordt?

‘Nee. Het enige dat verandert, is dat ik ouder word. En ik geloof dat je er zelf over beslist hóé je dat doet, in zekere mate dan. Ik ben geen weight lifter, maar ik doe aan gewichtheffen. Spierweefsel aanmaken wordt moeilijker naarmate je ouder wordt, maar het kan wel. Ik drink niet, nooit gerookt ook. Ik let operation wat ik eet. Helpt dat me? Waarschijnlijk, al weet je dat niet zeker.’
Kijkt u nog operation van reacties van het publiek operation uw werk? En de vele investigations van uw body repulsiveness?
‘Dat zijn twee vragen. Ik ben altijd verrast cultivator het publiek reageert, operation welke film dan ook. Of het nou mét of zonder body frightfulness is. Mensen zijn namelijk moeilijk te voorspellen. Het hangt af van iemands cultuur, zijn of haar bekendheid met film, de belezenheid, of tolerantie, het begrip van taal – begrijp je de subtiliteiten van het Engels, of heb je ondertitels nodig?
‘En dan pass on body repulsiveness. Dat was nooit míjn term. Vermoedelijk is pass on bedacht entryway een of andere columnist. Handig voor de advertising. Maar voor mij gaan mijn films eerder over body magnificence, de schoonheid van het lichaam. Ik voel geen awfulness bij het menselijk lichaam, geheel niet. Body awfulness, dat mark betekent helemáál niks voor mij.’

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*