Column | Tien bananen per dag

Ik leg bananen in mijn winkelmandje, en zoals altijd denk ik aan Karolien Florijn. Aan hoe ze de eerste banaan van mijn tros in haar holle kies zou stoppen, onderweg naar huis. De tweede zou ze oppeuzelen tijdens het openen van de voordeur en het uittrekken van haar jas. Bij het opruimen van de andere boodschappen zou ze het derde exemplaar verschalken. De twee die ze op de fruitschaal zou leggen, waren een uur later ook al op.

Ik kwam de naam van de roeister tegen op de deze week gepubliceerde shortlist voor Sportvrouw van het Jaar. Ze gaat – denk ik – niet winnen, hoewel ze afgelopen jaar voor de tweede keer op rij Europees én wereldkampioen werd in de skiff. De prestaties van sommige andere vrouwen zijn net iets te groot. Femke Bol, Sifan Hassan: versla die koninginnen van de atletiek maar eens, in een wedstrijd waarin appels met peren worden vergeleken.

Maar op het gebied van bananen wint Karolien Florijn met glans. Ze eet minstens tien bananen per dag. Toen ik dat las, wist ik al dat ik dat nooit meer zou vergeten. Zeventig bananen per week verorbert ze, en soms zelfs meer. Het is een eetpatroon dat ik mijn hele leven al heb, vertelde ze in een interview vorig zomer. 25 jaar is ze, het enorme roeitalent, en er zijn als je grof rekent al zeventig duizend bananen door haar lichaam gegaan. Zeventigduizend. In een rij achter elkaar gelegd, is dat 17,5 kilometer banaan.

Zou ze een speciale plek hebben waar ze haar bananen koopt? Een supermarkt die erop is ingesteld dat een jongedame elke week twintig kilo bananen haalt? Wij kopen wel eens bananen per doos voor de fietsevenementen die we organiseren. Het kassapersoneel weet niet beter of we hebben twee apen thuis – dat heeft mijn man ze wijsgemaakt. Je hoort ze fluisteren als hij de supermarkt in loopt: daar heb je die man van die twee apen. Wat zouden ze in de supermarkt van Karolien tegen elkaar zeggen? Ik denk dat ze het daar gewoon weten. Daar is die meid die roeit. En karrenvrachten bananen eet.

Bananen hebben veel verborgen kwaliteiten. Er zit magnesium, calcium en kalium in, mineralen die goed zijn voor het zenuwstelsel, verlaging van de bloeddruk en voor de spierfunctie. Bananen zijn daardoor ook goed voor hart, nieren en hersenen. Er zit veel vitamine B in bananen, vooral vitamine B6, en dat is belangrijk voor de weerstand, voor een goede spijsvertering en voor een stabiele bloedsuikerspiegel. In bananen zitten stofjes die helpen bij de aanmaak van serotonine en melatonine. Van een banaan word je dus blij, en je slaapt er lekker op.

In bananen zitten ook anti-oxidanten, waardoor je minder snel veroudert en de kans op ziektes als kanker verkleint. De vruchten helpen tegen katers, bij het stoppen met roken en tegen ochtendmisselijkheid als je zwanger bent, als ik de bananenwebsites mag geloven. Zelfs tegen zweetvoeten zouden ze een remedie zijn.

Duursporters zweren bij bananen, ik ook. Ik pak op de fiets altijd een banaantje mee. Maar tien per dag, elke dag weer, het zou me de neus uitkomen. Zo niet Karolien. En het werkt. Ze is in de skiff zo goed als onverslaanbaar. Ik bedoel: je Europese én wereldtitel prolongeren – beter kan niet. Toch jammer dat er voor Sportvrouw van het Jaar niet naar bananen gekeken wordt.

Marijn de Vries is oud-profwielrenner en journalist.