Column | Om tafel

Niemand krijgt vat op Caroline van der Plas van de BoerBurgerBeweging (BBB). Woensdagavond zat ze met een speelgoedketting waaraan een koe hing om haar nek tegenover me in de talkshow van Eva Jinek. Ze had zichzelf in een onnavolgbare discussie met Jesse Klaver (GroenLinks) gekatapulteerd. Het ging over het stikstofadvies van Remkes, een rapport waaruit beiden hun gelijk meenden te kunnen destilleren. Jesse Klaver had de volgens hem zeer lezenswaardige lectuur meegenomen en citeerde hele passages, maar zelfs het letterlijk citeren van passages vond ze de waarheid verdraaien.

En dan vertegenwoordigt zij nog het meest toegankelijke deel van de boerenlobby: de boeren die eventueel nog wel bereid zijn om met de rest van de wereld te communiceren.

„Om de tafel gaan zitten” noemen ze dat.

Als boeren ruzie hebben, gaan ze ‘om de tafel’ zitten. Ik denk dat ze daar dan heel boos bij kijken. Om de tafel zitten betekent dat ze bereid zijn om na te denken over een oplossing, dat is iets heel anders dan water bij de wijn doen.

Als je zoals Caroline rond de tafel zit, kun je er net zo goed met twee konijnen en een big gaan praten. Het is niet meer dan aanzitten. Ze leest dingen die niet in rapporten staan, ontkent feiten die haar niet aanstaan en verwijt anderen dat ze niet kunnen luisteren of lezen.

Haar kracht is dwars door de feiten heen praten, erbij kijken alsof je het grootste gelijk van de wereld hebt en daarna heel makkelijk naar je andere persoonlijkheid schakelen als het over iets luchtigs gaat, waardoor het geheel toch nog redelijk lijkt.

Caroline van der Plas is gekmakend voor haar opponenten, ze staat niet open voor argumenten van anderen, maar wordt toch als gesprekspartner gezien omdat de andere boeren nog radicaler zijn. Die willen blokkeren en de samenleving ontwrichten, iets waar Caroline op tegen is. Ze adviseert haar achterban om in gesprek te gaan, maar veroordeelt de andere boeren niet omdat het hun democratisch recht is om te demonstreren. Ze is als de dood dat andere boeren haar verwijten dat ze te redelijk of te toegefelijk is.

De loopgravenoorlog tussen boze boeren en de overheid is dusdanig geëscaleerd dat we al verplicht moeten klappen als Caroline van der Plas namens de redelijke boeren bereid is om rond een tafel te gaan zitten voor een gesprek.

Er komt nooit een stikstofakkoord met de boeren.