Cody Gakpo: ‘Ik probeer de lessen vanuit mijn kerk zo goed mogelijk over te brengen op anderen’

Cody Gakpo zoekt vanuit zijn kamer in het St. Regis-hotel in Doha regelmatig contact met de pastor van de pinkstergemeente Levende Steen in Roermond. De 23-jarige international wijkt daarmee op het WK niet af van zijn dagelijkse routine waarin het christelijk geloof een grote rol speelt. „Als ik niet naar de kerk kan, dan bel ik met de pastor. Dat doe ik bij PSV, en nu ook. Het geloof geeft me rust. En kracht als ik dat nodig heb”, legt Gakpo uit aan een tafeltje op het terras van het spelerhotel van Oranje. „Voordat ik ga slapen lees ik vaak nog even in de Bijbel. Dat is een soort liefdesbrief waarin staat hoe we met elkaar om moeten gaan.”

Gakpo staat met zijn geloofsbelijdenis binnen de selectie van het Nederlands elftal zeker niet alleen. Sterker nog, binnen Oranje is er een elftal gelovigen dat voor iedere wedstrijd in een aparte kamer in het hotel samenkomt om te bidden. Aanvaller Memphis Depay gaat doorgaans voor in het gebed. „Ja, daarin de speelt de wedstrijd die komen gaat een rol”, stelt Gakpo tijdens een vraaggesprek met drie journalisten. „Maar geloof is natuurlijk veel meer dan voetbal. We zijn God dankbaar voor wat we hebben. We voelen ons gezegend als voetballers van Oranje.”

Volgens de aanvaller van Oranje zijn de internationals niet ‘toevallig’ op dit WK. Gakpo gelooft erin dat zijn leven grotendeels is voorbestemd. En dat hij het platform als internationaal profvoetballer dient te gebruiken om een boodschap te verspreiden. „Wij staan als voetballers in de schijnwerpers. Mensen kijken naar ons. Ik voel het als een plicht daar iets mee te doen. Ik probeer de lessen die ik leer vanuit mijn kerk zo goed mogelijk over te brengen aan anderen die daar behoefte aan hebben”, vertelt de topscorer van Oranje op het WK.

Loftuiting van Dumfries

Hoewel Gakpo in de achtste finale tegen de Verenigde Staten niet tot scoren kwam, droeg doelpuntenmaker Denzel Dumfries zijn titel als man of the match voor de camera’s aan hem op. „Gakpo is een gelovig mens. Hij heeft met ons gebeden. Het waren bijzondere sessies. En dat heeft me dichter bij God gebracht. Dat heeft me veel kracht gegeven en daar ben ik hem zeer dankbaar voor”, waren de woorden van een herboren Dumfries, die tijdens de eerste drie groepswedstrijden vrijwel geen bal goed raakte.

Er verschijnt een bescheiden glimlach op het gezicht van Gakpo als de loftuiting van de rechter wingback ter sprake komt. „Met Jurriën Timber, Denzel Dumfries en een aantal andere jongens praat ik veel over het geloof. Ik neem daarbij wel vaak het woord omdat ik degene ben die zich het langst in het geloof heeft verdiept”, vertelt Gakpo. „We steunen elkaar om betere mensen te zijn. Daarbij moet iedereen doen wat het beste bij hem past. Dumfries krijgt die kracht niet van mij, maar van God. Die geeft hem de rust die hij in zijn hoofd en zijn hart nodig heeft.”

Gakpo voelt zichzelf geen uitzondering in een maatschappij waarbinnen het christelijke geloof steeds minder een rol speelt. Hij lacht en zegt: „Als ik naar de kerk in Roermond ga, zit die altijd vol. Het zal jullie verbazen hoeveel jongeren met geloof bezig zijn.”

Het gespreksonderwerp aan tafel verandert. Van geloof naar voetballen op een WK. Al speelt daar zijn religie ook constant een rol. Gakpo is tot dusver de revelatie bij Oranje en zijn naam zoemt rond in de nationale en internationale media. Zijn naam gaat de wereld over, van Costa Rica tot Ecuador en van Nederland tot Togo, het geboorteland van zijn vader. „Bij een WK komt heel veel kijken. Je maakt zo veel mee in zo’n korte tijd. Zo was het fijn dat we voor het toernooi met arbeidsmigranten konden praten. Want wij weten ook wat hier is gebeurd. Toch zijn we hier om te voetballen. En is daar alles op gericht. Je speelt met de beste spelers van je land tegen de beste spelers van de wereld. Je leeft in een soort tunnel naar de volgende training en de volgende wedstrijd toe. Natuurlijk weet ik waar ik ben en geeft het een speciaal gevoel om te scoren. Maar alles draait hier om presteren met Oranje. Als ik erover nadenk, besef ik wel wat dit losmaakt. In Nederland. Maar ook in Togo. Daar zijn vast mensen die voor mij juichen. Dat vind ik een heel mooie gedachte.”

Doeltreffend

Gakpo zit naar eigen zeggen nog lang niet aan zijn plafond. Zijn cijfers op het WK – met drie doelpunten in vier interlands – zijn al bijna even indrukwekkend als die bij PSV. Het Eindhovense ‘slangenmens’ bewijst in Qatar dat hij ook op het allerhoogste podium doeltreffend kan zijn. Gakpo is diep van binnen nog steeds het jongetje die het liefste al pingelend de kortste weg naar het doel zoekt. De Braziliaan Pelé, de Argentijn Diego Maradona en in iets minder mate Lionel Messi waren niet voor niets zijn idolen. „Toen ik klein was, keek ik samen met mijn vader vaak op YouTube naar oude beelden van Pelé. Hij maakte prachtige acties. Schitterende goals. Pelé stak zo veel energie in zijn spel. Maar hij was vooral helemaal vrij om te doen wat er in hem opkwam. Totaal onbevangen. Het is sneu om te horen dat het niet goed gaat met Pelé. Vroeger wilde ik alleen maar acties maken. Maar de belangen zijn veel groter geworden. Ik probeer de juiste momenten te herkennen wanneer ik kan gaan. Ik voel me het beste als ik met mijn gezicht naar het doel sta. Dan kom ik in mijn kracht.”

De gedachten van Gakpo gaan tijdens het WK automatisch nog wel eens terug naar afgelopen augustus. Hij speelde uitgerekend in de play-offs van de Champions League tegen Rangers FC een van zijn zwakste wedstrijden voor PSV. De uitschakeling en het mislopen van een transfer naar de Premier League was een dubbele klap voor hem. „Dat was een heftige periode”, verzucht Gakpo. „Daar heb ik wel van geleerd. Ik ga het anders doen. Wat komt, dat komt. Stel, je wilt van RKC naar PSV, maar die club komt niet. Dan kan je in paniek raken. Ik dacht aan Manchester United, maar toen dat niet doorging, wist ik het niet meer. En ging ik twijfelen. Leeds United kwam wel. Moest ik daar wel naartoe gaan? Nu wacht ik alles af. Ik heb van Manchester United nog niets gehoord. Als ze komen, ga ik daarover nadenken. Ook bij deze beslissingen zoek ik de hulp van God. Ik vraag aan hem wat ik het beste kan doen.”

Multiculturele selectie

Nu is alles gericht op het WK. Het is een prikkelende gedachte voor Gakpo dat hij op vrijdagavond in het Lusail-stadion tegenover Argentinië en Lionel Messi komt te staan. Al is hij daar naar eigen zeggen niet mee bezig. „Natuurlijk heb ik Messi altijd gevolgd. Maar we moeten niet aan hem denken. Wij moeten winnen en het maakt niet uit tegen wie dat is. Argentinië is hier met een bepaald doel, en wij ook”, zegt Gakpo, die de kritiek op het weinig aantrekkelijke spel van Oranje deels begrijpt. „We zijn ons ervan bewust dat we tegen Argentinië beter moeten spelen. En dat kunnen we. Al gaat op een toernooi als dit het wel om het resultaat. We moeten op het veld de juiste momenten vinden om elkaars krachten te benutten.”

De teamspirit is volgens Gakpo bij het huidige Oranje bijna ongekend. „Iedereen laat elkaar in zijn waarde”, zegt hij. De multiculturele selectie van Nederland – met wortels in Suriname, Ghana, Togo, Ivoorkust en op Curaçao – is volgens Gakpo een perfect voorbeeld van hoe verschillende culturen met elkaar om kunnen gaan. „Wij kijken bij Oranje helemaal niet waar iemand vandaan komt. Dat komt niet ter sprake. En zo hoort dat ook te zijn. Het is voor ons heel normaal om met deze groep samen te zijn. En dat proberen we uit te stralen. Het zou fantastisch zijn als we iets van dat gevoel over kunnen brengen. Dat in Nederland iedereen samen feestviert.”