Beurshuls Pegasus werd nooit een hoogvlieger

Uit de naam sprak een groot vertrouwen. Pegasus Acquisition Company Europe – vernoemd naar het gevleugelde paard Pegasus uit de Griekse mythologie. Alsof de oprichters van het investeringsfonds bij de beursgang in 2021 wilden suggereren dat geldschieters met behulp van hun vehikel tot grote hoogten zouden stijgen, zoals de Griekse held Bellerophon dat deed op de rug van het gelijknamige dier.

Van zulke heldendaden gaat het niet meer komen, blijkt nu uit het jaarverslag van het in Amsterdam genoteerde Pegasus. Het fonds haalde met zijn beursgang een half miljard euro op om op zoek te gaan naar een kansrijk bedrijf om over te nemen. Ondanks „veelvuldige pogingen” is het niet gelukt een geschikte prooi te vinden, schrijft het fonds.

Het investeringsvehikel van onder meer Bernard Arnault, topman van luxegigant LVMH en sinds vorig jaar de rijkste mens op aarde, had zichzelf tot 3 mei gegeven om een bedrijf te vinden. Nu die datum te dicht is genaderd om nog een overname af te kunnen ronden, heeft het fonds besloten zichzelf op te heffen. Als de aandeelhouders met dat plan instemmen, krijgen ze zo’n 10 euro terug voor een aandeel. Dat is ongeveer het bedrag dat ze hebben ingelegd.

Ongewone beursentree

Pegasus Europe ontstond op de piek van een vrij kortstondige hype: de lege beurshuls. Formeel heet zo’n fonds ook wel een special purpose acquisition company, kortweg spac. Het zijn bedrijven die niets maken of verkopen, maar louter geld inzamelen om daarmee een ánder, niet-beursgenoteerd bedrijf over te nemen.

Voor geldschieters zijn zulke spacs een beredeneerde gok. Ze weten in welke sector ze gaan investeren, maar hebben geen directe invloed. Zo zocht Pegasus naar een bedrijf in de financiële dienstverlening. Oprichters presenteren hun fonds vaak als een unieke kans: wie inlegt, krijgt de kans om te investeren in een bedrijf dat voor de gewone belegger onbereikbaar is. Zijn de markten enthousiast, dan kan het rendement enorm zijn.

Lees ook: De spac-hype is een stille dood gestorven

Tegelijkertijd is de spac risicovol: door de ongewone beursentree wordt een bedrijf veel minder doorgelicht dan bij een reguliere beursgang. Overigens geven geldschieters niet helemaal een blanco cheque: zodra de spac-bestuurders een kandidaat hebben gevonden, mogen de aandeelhouders daarover stemmen.

In 2021 bereikte de spac-hype in Nederland zijn kortstondige hoogtepunt. Er gingen toen zestien van zulke fondsen naar de beurs, die samen 3,8 miljard euro ophaalden. Pegasus was van al die fondsen het grootste, niet alleen binnen Nederland, maar in heel Europa. Naast Arnault investeerden ook de voormalig topman van de Italiaanse bank Unicredit en een voormalig dealmaker van Bank of America in het fonds.

Mislukte biedingen

Twee jaar later is de rage voorbij. Op het hoogtepunt in 2021 gingen wereldwijd per kwartaal 150 spacs naar de beurs, blijkt uit cijfers van databureau Spac Research. In de eerste maanden van dit jaar waren dat er nog elf. Veel van de bestaande beurshulzen slagen er intussen niet in een prooi te vinden: sinds begin januari werden ruim zeventig spacs opgeheven, samen goed voor een inleg van bijna 20 miljard euro.

Bij Pegasus mislukte het plan omdat de rentes stegen, zo lieten betrokkenen maandag aan zakenkrant Financial Times weten. Daardoor daalde de waardering van bedrijven – alleen willen veel eigenaren dat volgens hen nog niet inzien. In twee jaar heeft Pegasus op vijf tot tien bedrijven geboden, maar telkens liep het stuk op de overnameprijs.

Het verhaal van Pegasus eindigt daarmee net als het laatste avontuur van het gelijknamige paard en zijn berijder. In de mythe besluit Bellerophon de Olympus te bestormen, de berg waar de Griekse goden wonen. Zij straffen die hoogmoed af en sturen een vlieg die Pegasus prikt, waarna het paard steigert en Bellerophon ter aarde stort.