Someone, DeWolff, Beatrice Rana: de opvallendste albums van de week

Pop

●●●●●

Someone Owls

Owls, het nieuwe album van de Brits-Nederlandse Tessa Rose Jackson, alias Someone, is even tovermooi als bedwelmend. De verhalende psychpop – veel nummers schreef ze met componist Darius Timmer – bubbelt van energie en avontuur. Net als op haar vorige plaat is het op een sterrenreis eindeloos dobberen: lichtvoetige melodieën, zwevende klanktapijtjes, gedrapeerde gitaarlagen, synthbliepjes en tinkelgeluiden. Lees de recensie

Hiphop

●●●●●

Young Fathers Heavy Heavy

Young Fathers won in 2014 ze de prestigieuze Mercury Award met  debuutalbum Dead. Op de podia verscheen een dynamisch om elkaar kronkelend drietal met Liberiaanse, Nigeriaanse en Schotse roots dat moeiteloos schakelt tussen geëngageerde raps en zoete close harmonyzang. vertolken een levensgevoel dat vaak gehuld gaat in een poëtisch rookgordijn. Er zit veel soul in. Daarachter schuilt een hang naar protest en een hunkering naar een betere wereld, die er niet altijd even soepel uit komen. Lees de recensie

Pop

●●●●●

Bob Dylan Fragments: The Bootleg Series Vol. 17

Fragments begint met een nieuwe mix van het complete album Time Out Of Mind (1997), waarin vooral Dylans stem prominent naar de voorgrond is gehaald. Je kunt dat geschiedvervalsing noemen, maar de muziek met Dylan-klassiekers ‘Not Dark Yet’ en ‘Make You Feel My Love’ wint aan transparantie, bijvoorbeeld in de orgelpartijen van Jim Dickinson die was ingevlogen voor een authentiek bluesgevoel. Lees de recensie

Rock

●●●●●

DeWolff Love, Death & In Between

Er zijn drie zekerheden in het leven: de dood, belastingen en de garantie dat DeWolff de zoveelste soulvolle bluesrockplaat aflevert. Als drie Duracel-konijntjes in hippie-outfits blijft het Limburgse/Utrechtse trio boogiën tot het bittere eind, of beter: het heerlijke eind. Het twaalfde album Love, Death & In Between klinkt als een mokergezellig en meerdaags feest in de studio, waar extra achtergrondzangeressen, percussionisten en bulderende blazers gospel de boel op stelten komen zetten. Lees de recensie

Klassiek

●●●●●

Beatrice Rana & Chamber Orchestra of Europe o.l.v. Yannick Nézet-Séguin Clara & Robert Schumann: Pianoconcertos

Onlangs verzuchtte een impresario wie in hemelsnaam straks grote vrouwelijke pianisten als Maria João Pires (78) en Martha Argerich (81) moet opvolgen. Dat duistere wereldbeeld verdwijnt meteen als je luistert naar de Italiaanse Beatrice Rana (30), die het beste van deze twee oude grootheden in zich verenigt: het hemelse en aardse, de spirituele poëzie van Pires en het ontembare vuur van Argerich. De pianoconcerten van de geliefden Clara en Robert Schumann zijn volmaakte stukken om deze beide kanten van haar karakter te tonen. Lees de recensie