‘Mijn familie loopt niet te koop met geld’

in

‘In mijn familie is het een taboe om over geld te praten. Als iemand ‘te koop’ loopt met materiële zaken, wordt daar al snel neerbuigend over gedaan. Wat bij ons het belangrijkste is, is kennis vergaren en juist de ander een plezier doen. Omdat ik al jaren werkzaam ben als coach, en leiders leer om authentiek te zijn, dacht ik op een gegeven moment: hoe authentiek ben ik zelf eigenlijk? Ik heb vier studies gevolgd en ik heb geleerd me altijd te conformeren, bij de familie en op mijn werk. Maar sinds ik zelfstandig ondernemer ben, laat ik steeds meer van mezelf zien, ook op sociale media.

„Ik werk al 23 jaar in het bedrijfsleven en heb bij meerdere organisaties gewerkt. Ik zag op de werkvloer vaak dat mensen een masker dragen, om niet buiten de boot te vallen. Dat levert geen goed werkklimaat op. Als je alleen op intellect vaart, heb je ook veel vooroordelen over anderen. Maar als je vanuit je hart spreekt, kun je ook mooie dingen doen. Als je integer zaken doet, is het geld minder belangrijk, dat komt dan vanzelf.

„In 2018 besloot ik voor mezelf te beginnen. In loondienst verdiende ik 2.000 euro netto per maand, dus dat was het bedrag waarmee ik als eigen baas wilde starten. Door de jaren heen is dat langzaam omhooggegaan. Het is genoeg om van te kunnen leven. De rest van de winst gaat terug in mijn bedrijf.”

uit

‘Ik woon met mijn man en zoon (9) in Bleiswijk. Toen mijn man en ik dertien jaar geleden bij elkaar kwamen, wilden we nog niet samen een huis kopen, dus hebben we gehuurd. Maar de woonlasten zijn inmiddels zo ver opgelopen dat we sinds vorig jaar kijken naar een koopwoning. Het liefst twee-onder-een-kap of een vrijstaand huis, ergens bij een bos of aan het water en met een grote tuin. Het is misschien niet de beste tijd om een huis te kopen, maar het geld is er, dus als we iets tegenkomen, dan gaan we ervoor.

„Ik ben heel sober opgevoed: we moesten zuinig zijn en sparen, en niet te grote uitgaven doen. Ik vond het vreselijk als mijn moeder soms bij de Zeeman kleding voor me ging kopen, dan verstopte ik me verderop. Achteraf snapte ik dat ze het als alleenstaande moeder niet breed had. Toen ik als tiener graag een colbert van Claudia Sträter wilde, zei mijn moeder dat ik daarvoor moest gaan werken. Ik heb een maand schoongemaakt en uiteindelijk het jasje niet gekocht, ik vond het zonde van al dat ploeteren. Dat was het moment dat ik leerde wat de waarde van geld is.

„Ook al hoeven we nu niks te laten, ik vind het belangrijk dat mijn zoon ook leert geld te waarderen. Dus toen hij een Nintendo wilde, heb ik hem de ene helft laten sparen en betaalden wij de andere. Dat ik dat geld uiteindelijk niet van zijn rekening heb gehaald, heb ik hem niet verteld.”