Goeie journalistiek is kritisch, maar is ook altijd fair en voorzichtig met al te grote conclusies. Ik heb geprobeerd dat uit te dragen, Lucien, maar ik heb je natuurlijk niet altijd overtuigd.
Ik heb overigens gemerkt dat je vaak het gevoel hebt dat media je niet kennen. Dat media te veel in welwillende academische kringen zitten.
Je waardeert het niet dat je ineens een “cisman” bent geworden zonder dat er je iets werd gevraagd. En omdat je dat soort zaken verneemt in de media, acht je de media mee schuldig. Nochtans ben je zeker niet tegen verandering, maar je vindt dat er zo veel over je hoofd heen wordt besloten. Daarbij besef je niet altijd dat ook anderen zuchten naar erkenning in de media.
Nochtans willen jullie, Keanu, Astrid, Ahmed, Grace en Lucien wezenlijk allemaal hetzelfde. Jullie willen dat de redactie toont dat ze jullie kent. Dat jullie argumenten en emoties benoemd worden. Als de journalisten “hier” zijn, willen jullie zien en horen dat de journalist ook “daar” kent.
