Biljarter Therèse Klompenhouwer: ‘Fijn dat ik op grote toernooien iets extra’s kan leveren’

‘Voor het eerst stond ik op de shortlist van de verkiezing voor Sportvrouw van het Jaar. Biljarten is een kleinere sport dan schaatsen of wielrennen, maar er zijn niet veel mensen die kunnen zeggen dat ze vijf keer wereldkampioen zijn geworden en negen keer Europees kampioen. Het voelde echt als een erkenning, dat ik word gezien. Ook door NOC-NSF.

„Ik zit in TeamNL, via de biljartbond krijg ik een financiële bijdrage voor internationale toernooien. Het is moeilijk om onze sport olympisch te laten zijn, er zijn te weinig landen waar driebanden wordt beoefend, helemaal bij de dames. Het zou mooi zijn als onze discipline op de Wereldspelen wordt erkend. Dat staat als enige nog op mijn verlanglijstje. Bij de heren is dat wel het geval, Dick Jaspers won dit jaar goud.

„Bij de dames is het niveau de afgelopen tien jaar beter geworden, ook in Europa. De Europese bond gaat vanaf volgend jaar grand prix-toernooien organiseren en er komt een EK-landenteams. De halve finale en de finale van het laatste wereldkampioenschap werden live uitgezonden op Ziggo. Dat motiveert iedereen om een stapje harder te lopen, nog beter hun best te doen. Ik ga me in 2023 ook meer richten op de internationale damestoernooien.

„Ik ben dit jaar Europees kampioen geworden in België. Daar speelde ik in de finale een wereldrecord: dertig caramboles in negen beurten. Mijn record was dertig in twaalf. Ik stond na acht beurten 15-2 voor en ik ging uit met vijftien caramboles. Alleen de dertiende bal van die serie liep iets anders dan verwacht, de rest ging gewoon perfect. Er zaten zo veel moeilijke ballen bij, maar ik voelde dat ik met iets bijzonders bezig was. Ik had graag door willen spelen, want mijn hoogste serie in een wedstrijd was al vijftien. Die zestiende carambole lag er wel, maar ik heb geen idee of ik die gemaakt zou hebben door de spanning. Dat record gaf extra glans aan de titel, ik kan alleen maar verliezen op zo’n toernooi. Alle officiële EK’s heb ik gewonnen.

„Het WK was speciaal omdat ik voor het eerst wereldkampioen in eigen land werd. Mijn ouders waren er, ze hebben niet vaak de kans om te komen kijken, omdat ik veel in het buitenland speel. Mijn vriendin was er alle dagen, mijn broer, vrienden, veel bekenden. Ik speelde weer een wereldrecord, dit keer met algemeen moyenne. Over zes wedstrijden had ik een gemiddelde van een kleine 1.400. Het is fijn om te merken dat ik op grote toernooien altijd iets extra’s kan leveren. Terwijl ik in de voorbereiding niet veel anders doen. Twee, drie weken van te voren ga ik iets meer trainen. Ik heb zo veel gebiljart in mijn leven, het is een kwestie van wedstrijdritme houden.

„Biljarten is supermoeilijk. Je moet fit zijn, want anders werken je hersenen minder goed. Je afstoot moet kloppen, je arm moet goed voelen. Je bent ook afhankelijk van hoe de ballen op tafel liggen, wat je tegenstander achterlaat. Ik weet precies wat ik moet doen, maar toch zijn er momenten dat ik het niet goed kan uitvoeren. Het gaat met golfbewegingen. Soms zit het ook in je hoofd. Als je onzeker wordt, is het moeilijk om een goede wedstrijd te spelen. Jaren geleden heb ik daar al hulp bij gehad van een sportpsycholoog. Ik weet nu wat ik moet doen als mijn hart sneller gaat kloppen of als ik onrustig word. Dan let ik op mijn ademhaling, blijf ik positief denken. Dat lukt niet altijd natuurlijk. Ik speel ook tegen mannen, maar op een damestoernooi ben ik mentaal heel sterk. Daar voel ik me op mijn best.

Biljarten is supermoeilijk. Je moet fit zijn, want anders werken je hersenen minder goed

„De concurrentie komt met name uit Zuid-Korea. Alleen in Seoul staan al 10.000 wedstrijdtafels, dat halen we in Europa niet eens. Die meiden zijn de hele dag met elkaar in het biljartcentrum. Als ik met anderen wil spelen op een goede locatie, moet ik zestig kilometer rijden. Ik moet voor alle Koreaanse speelsters uitkijken, ze zijn heel gedisciplineerd. Ik heb veel ervaring, daar win ik het nog op. Ook qua speelsterkte ben ik nog iets sterker. Maar ze komen dichterbij, op een mindere dag kan ik van ze verliezen.”